Puccinia coronata
ਉੱਲੀ
ਵੱਡੇ, ਸਿੱਧੇ, ਹਲਕੇ ਸੰਤਰੀ ਰੰਗ ਦੇ ਦਾਣੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਪਾਸੇ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਕਦੇ-ਕਦੇ, ਭਾਰੀ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਡੰਡੀ, ਪੌਦੇ ਦੀ ਮੁੱਖ ਡੰਡੀ ਅਤੇ ਪੈਨਿਕਲਜ਼ ‘ਤੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਦਾਣੇ ਅਕਸਰ ਝੁੰਡਾਂ ਦਾ ਸਮੂਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਕਲੋਰੋਸਿਸ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਕਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਵੀ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਘੱਟ ਹੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਨੈਕ੍ਰੋਸਿਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨਾਲ ਪੌਦੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੰਸਲੇਸ਼ਣ ਦੀ ਦਰ ਘੱਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਉਪਜ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਨਾਜ ਅਕਸਰ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਰੀ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੋਕੇ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਖਰਾਬ ਮੌਸਮ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ- ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਵਾਗੇ।
ਜੇ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਤੇ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਤਰੀਕੇ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਪ੍ਰੋਪੀਕੋਨਾਜ਼ੋਲ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਕਈ ਵਪਾਰਕ ਉਪਲੱਬਧ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉੱਲੀ ਲਈ ਹਾਲਤ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਸਪਰੇਅ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਲੱਛਣ ਪੁਏਕਿਨਿਆ ਕੋਰੋਨਾਟਾ ਉੱਲੀ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਰੁੱਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਜਾਂ ਫਸਲ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਬਸੰਤ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਉੱਲੀ ਆਪਣੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੀਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਫੈਲਾਅ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਤੇ ਬਣੇ ਦਾਣੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬੀਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਦੇ ਹਨ (ਫੈਲਾਅ ਦਾ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਰੋਤ)। ਵਾਧੇ ਦੀ ਰੁੱਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉੱਲੀ ਪ੍ਰਜਣਨ ਦੇ ਕਈ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਜੌਂ ਅਤੇ ਜੌਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਘਾਹ ਅਤੇ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ, ਪੀਰੀਨੀਅਲ ਨਦੀਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੱਕਥੋਰਨ (ਰੇਹਮਨਸ ਕੈਥਾਰਟੀਕਾ) ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੁਹਾਵਣੇ ਤੋਂ ਗਰਮ (20 ਤੋਂ 25° ਸੈ.) ਧੁੱਪ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਅਤੇ ਸੁਹਾਵਣੀ ਰਾਤ (15 ਤੋਂ 20° ਸੈ.) ਦੇ ਨਾਲ ਲੋੜੀਂਦੀ ਨਮੀ ਨਾਲ ਤ੍ਰੇਲ ਦਾ ਬਣਨਾ ਉੱਲੀ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।