Deightoniella torulosa
ਉੱਲੀ
ਗੋਲ, ਤਿੱਖੇ, ਕਾਲੇ ਧੱਬੇ ਪੱਤੀ ਦੀ ਮੁੱਖ ਨਾੜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ, ਇਹ ਧੱਬੇ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਤਲੇ ਪੀਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵੱਡੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਖੇਤਰ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤੋ ਵੱਧ ਕੇ ਪੀਲੇ ਕੀਨਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧੱਬਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਉਲਟ 'V' ਦੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਰੂਪ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਫਲਾਂ ਤੇ, ਬਿਗੜੀਆ ਕਾਲਾ ਰੰਗ ਪਹਿਲਾਂ ਫਲ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੇ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਨਿਯਮਤ ਕਾਲੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੇ ਗਠਨ ਨਾਲ ਫ਼ਲ ਤੇਲ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਕਈ ਵਾਰ ਪੀਲੇ ਕੀਨਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ, ਗੋਲ ਜਿਹੇ ਭੂਰੇ ਲਾਲ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਕੇਦਰਾਂ ਵਾਲੇ ਧੱਬੇ ਅਤੇ ਗੂੜੇ ਹਰੇ, ਪਾਣੀ ਭਰੇ ਇਲਾਕੇ ਦਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕੋਈ ਜਾਣੂ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜੈਵਿਕ ਕੋਪਰ ਘੋਲ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ 1% ਬੋਰਡਿਔਕਸ ਮਿਸ਼ਰਣ, ਦਾ ਛਿੜਕਾ ਗੰਭੀਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਨਿਵਾਰਕ ਉਪਾਅ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੁੱਝ ਗੰਭੀਰ ਮਸਲਿਆਂ ਵਿੱਚ 0.4% ਮੈਨਕੋਜ਼ੇਬ ਜਾਂ ਤੇਲ ਅਧਾਰਿਤ ਕਾਫਿਰ ਆਕਸੀ ਕਲੋਰਾਈਡ 0.2-0.4% ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਕਲੋਰੋਥੈਲੋਨਿਲ ਜਾਂ ਮਨਕੋਜ਼ੇਬ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਗਤ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਬਣਾਓ, ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਟੇਬਿਊਕੋਨਜ਼ੋਲ ਜਾਂ ਪ੍ਰੋਪੀਕੋਨਾਜੋਲ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਯੋਗਿਕ ਸਭ ਤੋਂ ਉਚੀਆਂ ਪੱਤਿਆਂ ਤੱਕ ਵੀ ਜਰੂਰ ਪਹੁੰਚੇ।
ਉੱਲੀ ਡੀਓਡੋਨੀਏਲਾ ਟੋਆਰਲੋਸਾ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਖਾਸ ਜੀਵਾਣੂ ਹੈ। ਇਹ ਮਰੇ ਹੋਏ ਕੇਲੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਰਸ਼ ਅਤੇ ਉਮਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਨਵਾਂ ਇਨਕੋਕੁਲਮ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਉਮਸ ਘੱਟਦੀ ਹੈ, ਜਖਮ ਤਰਲ ਛੱਡਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਹਵਾ ਵਾਹਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਚ ਸੁਕੀ ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਮਸ ਹਵਾ ਆਉਦੀ ਹੈ ਅਜਿਹੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਬੀਮਾਰੀ ਦਾ ਫੈਲਾਅ ਹੌਰ ਵੀ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਦਾ ਫੈਲਾਅ ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵੱਧਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਉਤਕਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵੱਜੋਂ ਸੰਸਲੇਸ਼ਿਤ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਉਪਜ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਵਾਧਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।