ਨਿੰਬੂ ਜਾਤੀ ਦਾ ਪੱਤੇ ਦਾ ਧੱਬਾ

ਲੱਛਣ

ਗੋਲਾਕਾਰ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਵੱਖਰੇ ਧੱਬੇ ਪੱਤੇ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਆਸ ਵਿਚ 10 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਹਲਕੇ-ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਸਲੇਟੀ ਕੇਂਦਰ ਨਾਲ, ਸੁੱਕੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦੌਰਾਨ ਲਾਲ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪੀਲੇ ਪ੍ਰਭਾਮੰਡਲ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਰਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਜਾਣੂਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸੇ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਬੀਮਾਰੀ ਵੱਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਧੱਬੇ ਇਕਜੁੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਸਮਾਨਕ੍ਰਿਤ ਕਲੋਰੋਸਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਕਦੀ-ਕਦਾਈਂ, ਪੱਤੇ ਝੱੜ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਧੱਬੇ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੋਲੀ ਵਰਗਾ ਛੇਕ ਜਿਹਾ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਰੇ ਫ਼ੱਲਾਂ ਤੇ, ਧੱਬੇ ਗੋਲਾਕਾਰ ਜਾਂ ਅਨਿਯਮਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਲੱਗ ਜਾਂ ਸੰਗਠਿਤ, ਅਕਸਰ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਮੰਡਲ ਦੇ ਨਾਲ। ਗੰਭੀਰ ਸੰਕਰਮਣਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਕਾਲਾ, ਉਭਾਰਿਆ ਹੋਇਆਂ, ਰਸੋਲੀ ਵਰਗਾ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਕੇਂਦਰੀ ਨੈਕਰੋਸਿਸ ਅਤੇ ਪਤਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰਿਪੱਕ ਫ਼ੱਲ ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਪਾਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਥੋੜਾ ਪੀਲਾ ਭੂਰਾ ਕੇਂਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤਣੇ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪੱਤੇ ਦੀ ਡੰਡੀ ਤੋਂ ਵੱਧਦੇ ਹੋਏ। ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਮੌਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।