Fusarium virguliforme
ਉੱਲੀ
ਫੁੱਲ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਪੜਾਓ ਤੇ, ਪੱਤੇ ਛੋਟੇ, ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਗੋਲਾਕਾਰ ਚਿਨ੍ਹ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੱਤੇ ਤੇ ਨਾੜੀ ਦੇ ਘੱਟ ਹਰੇਪਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਧੱਬੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਬੀਮਾਰੀ ਵੱਧਦੀ ਹੈ, ਧੱਬੇ ਉੱਤਕ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਰਦੇ ਅਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਤੇ ਖਰਾਬ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੱਤੇ ਸੁੱਕੇ, ਮਰੋੜੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਡੰਡੀ ਤਣੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਹੇਠਲੇ ਤਣੇ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਜੜ੍ਹ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਣੇ ਵਿਚ, ਸੜਨ ਦੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ (ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਬਦਲ) ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਫੁੱਲ ਬਾਂਝ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਕਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਂਦੇ।
ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੋਈ ਉੱਲੀ ਦਾ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਨ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਤਰਿਕਿਆਂ ਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਫ਼ੋਲੀਰ ਉੱਲੀਮਾਰ ਅਸਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਲੀ ਜੜ੍ਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਖਾਸ ਉੱਲੀਮਾਰ ਲਾਗੂ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੀਜਾਂ ਲਈ ਫਲਿਉਪੀਰਾਮ।
ਫਯੂਸਾਰਿਅਮ ਵਰਗੂਲੀਫੋਰਮ ਉੱਲੀ ਬਿਜਾਣੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਮਿੱਟੀ ਜਾਂ ਲਾਗ ਵਾਲੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਕੀੜਿਆਂ ਤੇ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁੱਢਲੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿਚ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦੇ ਲੱਛਣ ਕੇਵਲ ਦੇਰ ਨਾਲ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਲਾਗ ਠੰਡੀ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ, ਬਰਸਾਤੀ ਮੌਸਮ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸੰਘਣੀ ਬਿਜਾਈ ਵਾਲੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਮਾੜੀ ਨਿਕਾਸੀ ਜਾਂ ਵਧੀ ਹੋਈ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਵੱਧਦੀ ਹੈ। ਸੋਇਆਬੀਨ ਦੇ ਨਮੇਟੌਡਜ਼ ਜ਼ਖ਼ਮ, ਕੀੜੇ ਦੇ ਅਤੇ ਯੰਤਰਿਕ ਸੱਟਾਂ ਘਟੀਆਂ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਕਰਕੇ ਵੀ ਲਾਗ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹਨ।