Gibberella fujikuroi
ਉੱਲੀ
ਬਿਮਾਰੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਪੜਾਅ ਦੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਾਹਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਿਆਂ, ਪੱਤੇ ਪੀਲੇ-ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਖ਼ਰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਛੱਤਰ ਚਿੱਟਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕੇਂਦਰੀ ਨਾੜੀ ਪੀਲੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦੁਆਲੇ ਦਾ ਪੱਤਾ ਫਿੱਕੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਗੰਨੇ ਛੋਟੇ, ਵਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਹਲਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੋਰੀਆਂ ਖੋਖਲੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਗੰਢਾਂ ਅਤੇ ਕਲੀਆਂ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਲੰਬਾ ਚੀਰਾ ਦੇਣ ‘ਤੇ ਪੋਰੀ ਦੇ ਸਿਰਿਆਂ ਦੇ ਕੋਲ਼ ਲਾਲ ਜਾਂ ਜਾਮਨੀ ਰੰਗ ਦਾ ਟਿਸ਼ੂ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜੀਦਾ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਝਾੜ ਬਹੁਤ ਘਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਬੀਜ ਨੂੰ 54 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤਾਪਮਾਨ ਦੀ ਗਰਮ ਹਵਾ ਵਿੱਚ 150 ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਰੱਖੋ। ਫਿਰ ਬੀਜ ਨੂੰ 0.1% ਬਲੀਚ ਦੇ ਘੋਲ ਵਿੱਚ 10 ਤੋਂ 15 ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਡੁਬੋ ਕੇ ਰੱਖੋ। ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਕਰਕੇ ਸਫ਼ਾਈ ਦਾ ਖ਼ਾਸ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਦਸਤਾਨੇ ਪਹਿਨਣ ਦੇ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਹਿਫ਼ਾਜ਼ਤ ਲਈ ਐਨਕ ਵੀ ਲਾਓ। ਬਰਤਨ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਨਾ ਵਰਤੋ।
ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਡੁੰਘਾਈ ਨਾਲ਼ ਸਮਝੋ ਅਤੇ, ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ, ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਅਪਣਾਓ। ਕੋਈ ਵੀ ਰਸਾਇਣਕ ਇਲਾਜ ਗੰਨੇ ਦੀ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਪ੍ਰਤੀ ਅਸਰਦਾਰ ਨਹੀਂ।
ਬੂਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਲੱਛਣ ਮੌਨਸੂਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਕੀਟਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤਣਾ ਛੇਦਕ, ਮਿਲੀ ਬਗ, ਸਿਉਂਕ, ਮਿਲੀਬੱਗਸ ਆਦਿ ਦੇ ਕੀਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਵਿਚ ਦੀ ਦਾਖ਼ਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੋਕਾ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਦਾ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਵਰਗੇ ਜੈਵਿਕ ਧੱਕੇ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਘੱਟ ਨਮੀ ਵਾਲ਼ਾ ਨਮੀ ਦਾ ਧੱਕਾ ਬੂਟਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ਼ ਲੜਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ।