Ceratocystis paradoxa
ਉੱਲੀ
ਕੀੜੇ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਜਾਂ ਸੱਟਾਂ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਉੱਲੀ ਰੋਪਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਮੱਗਰੀ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਫਿਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਰਾਹੀਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਲਾਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਭੂਰੇ-ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੜਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਖੋਖਲੇ ਗਠਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਅਨਾਨਾਸ ਦੇ ਵਰਗੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੁਗੰਧ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਗੰਧ ਕਈ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਲਈ ਬਣੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਲਾਗ ਵਾਲੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਸਲ ਰੂਪ ਲੈਣ ਵਿਚ ਅਸਫ਼ਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਮੁਕੁਲਾਂ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਮਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਕਾਸ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਲਾਉਣ ਵੇਲੇ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਦੇਰੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਲਾਉਣ ਤੋਂ 30 ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਗਰਮ ਪਾਣੀ (51 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ) ਵਿੱਚ ਬਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰੋ। ਤਣਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਉੱਗ ਪਾਏ ਹੋਣ ਅਤੇ ਰੋਗ ਦੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਖੋਜਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡ ਕੇ ਦੇਖੋ (ਸੜਨ ਅਤੇ ਗੰਦੀ ਬਦਬੂ)।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਇਲਾਜ ਵਾਲੇ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਕੀੜੇ ਪੌਦੇ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਹਵਾ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਜਿਵਾਣੂਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿੰਚਾਈ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਵੀ। ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਬੀਟਲਸ, ਬਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਬੋਰ ਕਰਕੇ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਿਵਾਣੂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੱਕ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ 'ਤੇ ਉਹ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਜੀਵਿਤ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਥਾਨ ਜਿੱਥੇ ਮੀਂਹ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪਾਣੀ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਦੇ ਪਨਪਣ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ 28 ° C ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਦਾ ਸੋਕਾ ਪੀਸ ਦੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਰੋਗਾਣੂ ਲਈ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।