Mycosphaerella angulata
ਉੱਲੀ
ਰੋਗਾਣੂ ਸਿਰਫ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ 'ਤੇ, ਸੰਕਰਮਿਤ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਲੋਰੋਟਿਕ ਚਟਾਕ, ਹੇਠਲੇ ਪੱਤੇ ਵਾਲੇ ਬਲੇਡ ਵਧੇਰੇ ਨਿਸ਼ਾਨਬੱਧ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਮੌਸਮ ਦੋਰਾਨ ਅਕਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਧਦੇ ਹਨ, ਪੀਲੇ ਚਟਾਕਾਂ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਅਨਿਯਮਿਤ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਧੱਬੇ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੋਣੀ ਦਿੱਖ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਯੋਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਲੱਛਣ ਬਾਕੀ ਪੱਤੇ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਤੱਕ ਫੈਲ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ ਪੀਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਮੌਸਮ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਝੜ ਜਾਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਘਾਟ ਨਾਲ ਪੌਦੇ ਦੀ ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਝਾੜ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਗੁਣਵਤਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਮੁਆਫ ਕਰਨਾ, ਅਸੀਂ ਮਾਈਕੋਸਪੇਰੇਲਾ ਐਂਗੁਲਾਟਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਿਸੇ ਵਿਕਲਪਕ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਉਢੀਕ 'ਚ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੋਣੀ ਪੱਤਾ ਚਟਾਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਵਾਇਤੀ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੌਸਮ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਉਲੀਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵਰਤੋਂ ਸੰਕਰਮਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।
ਲੱਛਣ ਪੌਦੇ ਦੇ ਉਲੀ ਰੋਗਾਣੂ ਮਾਈਕੋਸਫੇਰੇਲਾ ਐਂਗੂਲਟਾ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮਸਕਾਡਾਈਨ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ (ਵਿਟਾਈਟਸ ਰੋਟੈਂਡੀਫੋਲੀਆ) ਪਰ ਇਹ ਹੋਰ ਅੰਗੂਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਬਿਜਾਣੂ ਹਵਾ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਛਿੱਟਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੂਸਰੇ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਹਾਜਿਰ ਕੁਦਰਤੀ ਸੁਰਾਖਾਂ ਜਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੰਕਰਮਿਤ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਟੀਆ ਫੋਟੋਸੇਨਥਿਸਿਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਵੇਲਾਂ ਦੀ ਜੋਸ਼ ਘੱਟਦਾ ਅਤੇ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਸੂਰਜ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਇਹ ਫਲ ਸੈੱਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਲਾਗ ਪਰਿਪੱਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੇਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਜਾਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਿਵਾਣੂ ਗਰਮ ਅਤੇ ਗਿੱਲੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਧਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਵਾਧੇ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵੇਲੇ।