Phoma tracheiphila
ਉੱਲੀ
ਲੱਛਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਟਾਹਲੀਆਂ ਜਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਰ ਮਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਬਸੰਤ ਵਿੱਚ ਕਲੀਆਂ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਪੱਤੇ ਦੇ ਕਲੋਰੌਸਿਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਛੋਟੀ ਟਾਹਲੀਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਮਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸੁੱਕੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਾਂ ਸੁਆਹ ਵਰਗੇ ਸਲੇਟੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉੱਠੇ ਹੋਏ ਕਾਲੇ ਬਿੰਦੂ ਬੀਜਾਣੂ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਅੰਕੂਰ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹ ਭੰਡਾਰਾਂ ਤੋਂ ਚੂਸਕ ਬੀਮਾਰੀ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਸੰਕਰਮਿਤ ਟਾਹਲੀਆਂ ਦੀ ਲੱਕੜ, ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਜਾਂ ਧੜ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਛਾਲ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਪਛਾਣਯੌਗ ਲਾਲ-ਗੁਲਾਬੀ ਜਾਂ ਸੰਤਰੀ-ਲਾਲ ਲੱਕੜ ਦਾ ਰੰਗ ਵਿਗਾੜ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅੰਦਰੂਨੀ ਲੱਛਣ ਨਸਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੂਦੇ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਤਾਂਬੇ ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪੈਥੋਜਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਤਝੱੜ ਤੋਂ ਬਸੰਤ ਤੱਕ ਦੀ ਵੱਡੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਮਿਆਦ ਦੌਰਾਨ ਛੱਤਰ ਤੇ ਤਾਂਬੇ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਸੁਰੱਖਿਆਤਮਕ ਉਲੀਨਾਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਰਹੀਜ਼ੋਸਫੇਅਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸੂਡੋਮੋਨਾਸ ਬੈਕਟੀਰੀਆ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਸੂਡੋਮੋਨਾਸ ਫਲੂਔਰੇਸਸੇਨਸ ਅਤੇ ਸੂਡੋਮੋਨਾਸ ਪੁਟਿਡਾ ਨੂੰ ਫੋਮਾ ਟਰਾਚੀਪਹਿਲਾਂ ਜਾਤੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੇਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਫੋਮਾ ਟ੍ਰੈਸੀਪੀਲਾਂ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਜ਼ਿਰਾਮ (ਜ਼ਿੰਕ ਡਾਈਮੈਥੀਲਡੀਥੀਓਕਾਰਬਾਮੇਟ) ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆਤਮਕ ਉਤਪਾਦ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਰਬੌਕਸਿਨ ਅਤੇ ਬੈਂਂਜੀਮੈਡਜ਼ੋਲ ਵੀ ਰੋਕਥਾਮ ਵਾਲੇ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸਰਦਾਰ ਹਨ। ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਆਤਮਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਗਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਮੌਸਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੰਮਣਾ, ਗੜੇ ਜਾਂ ਤੇਜ਼ ਹਵਾਵਾਂ, ਦੇ ਕਾਰਨ ਦਰਖ਼ਤਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ਖਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਉੱਲੀ ਪੱਤੇ, ਟਾਹਲੀਆਂ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਚਾਰ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚਲੀ ਸੰਕਰਮਿਤ ਡੰਡੀਆਂ ਜਾਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਲਈ ਇਨੋਕੁਲਮ ਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸਰੋਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਿਜਾਣੂ ਰੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਮਲਬੇ ਨਾਲ ਮੀਂਹ ਦੇ ਝੱਖੜ ਜਾਂ ਉਪਰੀ ਸਿੰਚਾਈ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਹਵਾ ਵਾਲੇ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਾਰੰਭਿਕ ਸ੍ਰੋਤਾਂ ਨਾਲ ਸਿਰਫ 15 ਤੋਂ 20 ਮੀਟਰ ਵਿਚਕਾਰ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਹੀ ਫੈਲਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਹਵਾ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤਾਪਮਾਨ ਦੀ ਸੀਮਾ ਜਿਸ ਤੇ ਸੰਕਰਮਣ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, 14 ਤੋਂ 28 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸਿਅਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, 20-25 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।