Rhizoctonia solani
ਉੱਲੀ
ਦਾਬ ਵਾਲੇ, ਆਂਡੇ ਤੋਂ ਅਨਿਯਮਿਤ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਲਾਲ ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦੇ ਤਣੇ ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੌਦੇ ਅਕਸਰ ਮਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਕਪਾਹ ਦੇ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦੇ ਤਣਿਆਂ ਨੂੰ ਚਪੇਟ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਖ਼ਮ ਦੀ ਸਤਹ ਤੇ ਸਤਹੀ ਉੱਲੀ ਦਾ ਵਾਧਾ ਮੌਜੂਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਕਣ ਅਕਸਰ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲਾਗ ਅਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿਕਾਸ ਅਕਸਰ ਮਿੱਟੀ ਰੇਖਾ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਤਣਾ ਵਧਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਜ਼ਖ਼ਮ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੇ 4-5 ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਜੇ ਠੰਡੇ ਜਾਂ ਬਰਸਾਤੀ ਮੌਸਮ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪੌਦੇ ਨਾ ਬੀਜੋ। 5 ਸੈਟੀਮੀਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡੂੰਘੀ ਵਿੱਚ ਬਿਜਾਈ ਨਾ ਕਰੋ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੇਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਸੰਯੋਜਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਟਰੀਡਿਆਜ਼ੋਲ, ਟੋਲਕਲੋਫੌਸ-ਮਿਥਾਈਲ, ਥਾਈਆਬੇਂਡਾਜ਼ੋਲ, ਥਿਰਮ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਤੌਰ ਤੇ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦੇ ਉਭਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤਤਾ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਪਾਹ ਦੇ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਲੱਛਣ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਉੱਲੀ ਰਾਈਜੋਕਟੋਨਿਆ ਸੋਲਾਨੀ ਦੁਆਰਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅੰਕੂਰਾਂ ਲਈ ਯੰਤਰਿਕ ਜ਼ਖ਼ਮ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਬੀਜਣ ਦੌਰਾਨ, ਸੰਕਰਮਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਸਖਤ ਮਿੱਟੀ ਵਾਲੀ ਸਤ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਜਦੋਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਕਤਾਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤਣੇ ਦੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਕੋਰੜੇ ਵੱਜਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਦੀ ਉਲਝਣ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਅੰਕੂਰਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੰਕਰਮਣ ਲਈ ਕੁੱਦਰਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਰੋਧਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਜੜ੍ਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆ ਹਨ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹ ਸੈੱਲ ਲੱਕੜੀਦਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।