Colletotrichum truncatum
ਉੱਲੀ
ਕੋਹੜ ਅਕਸਰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸੋਇਆਬੀਨ ਦੇ ਤਣੇ, ਫਲੀ ਅਤੇ ਪਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਲੱਛਣ ਤੋਂ ਲਾਗੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲੱਛਣ ਕੇਵਲ ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇ। ਜਦੋਂ ਮੌਸਮ ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਣੇ ਜਾਂ ਫਲੀਆਂ ਤੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਛੋਟੇ ਕਾਲੇ ਧੱਬੇ ਦਿਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧੱਬੇ ਛੋਟੇ ਕਾਲੇ ਧੱਬੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਪੱਤੇ ਮੁੜਨ ਲਗਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾੜੀਆਂ ਭੂਰੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਗ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ, ਫ਼ਫ਼ੂੰਦ ਲਗੇ ਹੋਏ ਬੰਜਰ ਬੀਜ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਛੋਟੇ ਪੌਦੇ ਵਿੱਚ ਜਲਦੀ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲਾਗ ਤੋਂ ਉਹ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਹੁਣ ਤਕ ਐਂਥਰੇਕਾਨਸ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਰੌਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੰਗਠਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਜੇ 5% ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉੱਲੀਮਾਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਲੋਰੋਥਿਲਨੀਅਲ,ਮੇਨਕੋਜੇਬ, ਕੌਪਰ ਸਪ੍ਰੇ ਜਾਂ ਪ੍ਰਪੋਪੈਨਜ਼ੋਲ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਫੰਗਲ ਥਿਓਫੇਨੇਟ-ਮਿਥਾਇਲ ਵਰਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਕ ਇਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ 'ਤੇ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲਾਗ ਵਾਲੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿਚੋ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਬਿਜ਼ਾਣੂ ਹਵਾ ਅਤੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਉੱਪਰ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਤੱਕ ਫੈਲਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਲਾਗ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਨਮੀ, ਬਾਰਸ਼ ਜਾਂ ਤ੍ਰੇਲ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ 12 ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ, ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਤਣੇ 'ਤੇ ਘੱਟ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਬੀਜਾਂ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਘੱਟ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਨੁਕੂਲ ਮੋਸਮੀ ਹਾਲਾਤਾਂ (ਨਮੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ, ਗਰਮ ਅਤੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਵਾਲਾ ਮੌਸਮ) ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਫਸਲ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਵੱਧ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।