Trachysphaera fructigena
ਉੱਲੀ
ਇਸ ਰੋਗ ਨੂੰ ਫਲਾਂ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੇ ਸੁੱਕੇ, ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸੜਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਖਿਲਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਪੱਕਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੌਰਾਨ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਥਾਨ ਭੂਰੇ-ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਉੱਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਿਗਾਰ ਦੇ ਸੜੇ ਹੋਏ ਸਿਰੇ ਵਰਗਾ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਸ ਨੂੰ ਇਹ ਨਾਮ ਪਿਆ ਹੈ। ਸਟੋਰੇਜ ਜਾਂ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਰੋਗ ਸਾਰੇ ਫਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ "ਸੁੱਕਣ" ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫ਼ਲ ਦਾ ਆਕਾਰ ਅਸਧਾਰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਉੱਲੀ ਦੀ ਪਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਛਿਲਕੇ ‘ਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੂਪ ਨਾਲ ਜ਼ਖਮ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਕਿੰਗ ਸੋਢਾ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਛਿੜਕਾਅ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਛਿੜਕਾਅ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, 100 ਗ੍ਰਾਮ ਬੇਕਿੰਗ ਸੋਢੇ ਨੂੰ 2 ਲੀਟਰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ 50 ਗ੍ਰਾਮ ਸਾਬਣ ਨਾਲ ਮਿਲਾਓ। ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ, ਇਸ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਸੰਕ੍ਰਮਿਤ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨੇੜਲੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ 'ਤੇ ਛਿੜਕ ਦਿਓ। ਇਹ ਉਂਗਲਾਂ ਦੀ ਸਤਹਿ ਦੇ ਪੀਐਚ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਲੀਮਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਕਾਪਰ ਉੱਲੀਮਾਰ ਸਪਰੇਅ ਵੀ ਅਸਰਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਜੇ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਤਰੀਕੇ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਅਕਸਰ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਸਾਇਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਮੇਨਕੋਜ਼ੇਬ, ਟ੍ਰਾਈਓਫਾਨੇਟ ਮਿਥਾਇਲ ਜਾਂ ਮੇਟਲੇਕਸਿਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਗੁੱਛਿਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਛਿੜਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਸਲੀਵਜ਼ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਿਗਾਰ ਏਂਡ ਰੋਟ ਕੇਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਟ੍ਰਾਚੀਸਫੇਰਾ ਫ੍ਰਕਟਿਜਨਾ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਉੱਲੀਮਾਰ (ਵਰਟੀਸਿਲਿਅਮ ਥੀਓਬੋਰੋਮੀ) ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹਵਾ ਜਾਂ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਤੰਦਰੁਸਤ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਬਰਸਾਤੀ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਖਿਲਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਕੇਲੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਫੁੱਲ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਸੰਕ੍ਰਮਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਤੋਂ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਫਲ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਫੈਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਗਾਰ ਦੀ ਰਾਖ ਦੇ ਸਮਾਨ ਇੱਕ ਸੁੱਕੀ ਸੜਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਹ ਨਾਮ ਪਿਆ। ਫਲਾਂ ਦੇ ਉੱਗਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਗਰਮ ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਉੱਚੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਛਾਂ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਆਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।