ਪਪੀਤਾ
ਪਪੀਤੇ ਅਤੇ ਅੰਬ ਦਾ ਕੋਹੜ ਰੋਗ
Colletotrichum gloeosporioides
ਉੱਲੀ
ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ
- ਫਲਾਂ ਤੇ ਵੱਡੇ, ਗੁੜ੍ਹੇ ਭੂਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ। ਜਖ਼ਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਬੀ ਤੋਂ ਸੰਤਰੀ ਰੇਖਾਵਾਂ ਵੱਧਦੀਆਂ ਹਨ। ਗੁੜੇ ਕਿਨਾਰਿਆ ਅਤੇ ਪੀਲੇ ਆਭਾਮੰਡਲ ਨਾਲ ਸਲੇਟੀ ਤੋਂ ਭੂਰੇ ਧੱਬੇ।.
ਪਪੀਤਾ
ਲੱਛਣ
ਕੋਹੜ ਖੁਦ ਨੂੰ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਡੰਡੀ 'ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫਲ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਦੇ ਲੱਛਣ ਗੂੜ੍ਹੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਮੰਡਲ ਦੇ ਨਾਲ ਸਲੇਟੀ ਤੋਂ ਭੂਰੇ ਧੱਬੇ ਦਿਖਾਉਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧੱਬੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਖੇਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਇਕਸਾਰ ਹੋਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਛੋਟੇ, ਹਲਕੇ ਰੰਗ ਦੇ ਧੱਬੇ ਫਲਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਉ ਉਹ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਧੱਬੇ (5 ਸੈ.ਮੀ.) ਆਕਾਰ ਵਿਚ ਕਾਫ਼ੀ ਵਧਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੋਲ਼ ਗੁੜ੍ਹੇ ਰੰਗ ਦੇ ਜਖਮ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਪਾਣੀ ਭਰੇ ਜਾਂ ਉਚਾਈ ਵਾਲੀ ਦਿੱਖ ਵਾਲੇ। ਸੰਤੁਲਿਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੁਲਾਬੀ ਤੋਂ ਸੰਤਰੀ ਰੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾਵਾਂ ਦਾ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਛੋਟੇ, ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ-ਭੂਰੇ, ਪੀਲੇ ਧੱਬੇ (2 ਸੈਂ.ਮੀ.), ਜਿਸਨੂੰ "ਚਾਕਲੇਟ ਧੱਬੇ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵੀ ਦਿਖਦੇ ਹਨ। ਫਲ਼ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਿਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਲੱਛਣ ਵਾਢੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜੇ ਫ਼ਲ ਠੰਡੇ ਹੌਣ।
ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ
ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਬੇਸਿਲਸ ਸਬਟਿਲਿਸ ਜਾਂ ਬੇਸਿਲਸ ਮੀਲੋਲਿਕਫਾਇਐਂਸ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਜੈਵਿਕ ਉਲੀਨਾਸ਼ਕ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਅਨੁਕੂਲ ਮੌਸਮ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਬੀਜ ਜਾਂ ਫਲ (48 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ 20 ਮਿੰਟ) ਦੇ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਚੀ ਹੋਈ ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਟ੍ਰਾਂਸਪੋਰਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਟੁੰਡਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਵੇਲੇ, ਬਰਡੌਕ ਪੇਸਟ (ਕਯੂਓ 4: ਲਾਈਮ: 1: 2: 6 ਤੇ ਪਾਣੀ) ਨਾਲ ਕੱਟੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ। 10-12 ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ 3 ਸਪਰੇਆਂ ਸਪਰੇ ਕਰੋ।
ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਏਜੌਕਸੀਸਟਰਬਿਨ, ਕਲੋਰੋਥੋਨਿਲਿਲ ਜਾਂ ਕੌਪਰ ਸੈਲਫੇਟ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਲਾਗ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਛਿੜਕਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਨਾਲ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੀ ਵੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ ਫਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੌਣ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਫੂਡ-ਗਰੇਡ ਮੋਮ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਾਢੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ
ਕੋਹੜ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਬੀਮਾਰੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਉੱਲੀ ਕੋਲਲੇਟ੍ਰੀਚਿਅਮ ਜੈਲੋਸਪੋਰਓਰਾਇਡਜ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਬੀਜ ਜਾਂ ਫਸਲ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿਚ ਜਿਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਹਾਲਾਤ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਹਵਾ ਅਤੇ ਬਾਰਸ਼ ਦੇ ਛਿੜਕਾਅ ਦੁਆਰਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਸਣ ਲਈ, ਗੈਰ-ਜ਼ਖਮੀ, ਅਪੂਰਨ ਹਰੇ ਫਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬੀਜਾਣੂ ਦੇ ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜਬਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਬ, ਕੇਲੇ ਅਤੇ ਆਵਾਕਾਡੋ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮੱਧਮ ਤਾਪਮਾਨ (ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ 18 ਤੋਂ 28 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ), ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਮੀ (97% ਜਾਂ ਵਧੇਰੀ) ਅਤੇ ਘੱਟ ਪੀਐਚ (5.8 ਤੋਂ 6.5) ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਖੁਸ਼ਕ ਮੌਸਮ, ਉੱਚ ਸੂਰਜੀ ਕਿਰਨਾਂ ਜਾਂ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ, ਇਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਫਲਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ
- ਘੱਟ ਮੀਂਹ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ। ਚੰਗੀ ਨਿਕਾਸੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲਾਗੂ ਕਰੋ। ਭੈੜੇ ਲੱਛਣਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਛੇਤੀ ਵਾਢੀ ਕਰੋ। ਰੋਧਕ ਕਿਸਮਾਂ ਬੀਜੋ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਬੀਜ ਵਰਤੋ। ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਾਫੀ ਥਾਂ ਛੱਡੋ। ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਗੈਰ-ਮੇਜਬਾਨ ਰੁੱਖ ਲਗਾਉ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿੰਬੂ ਜਾਤੀ ਦੇ ਜਾਂ ਕੌਫੀ, ਖੇਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਇਸਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ। ਹਵਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਾਲਾਨਾ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੀ ਛੰਗਾਈ ਕਰੋ। ਖੇਤ ਤੋਂ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਫੱਲਾਂ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਓ। ਖੇਤ ਨੂੰ ਨਦੀਨਾਂ ਅਤੇ ਵਿਕਲਪਿਕ ਮੇਜਬਾਨਾਂ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਰੱਖੋ। ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਵਾਦਾਰ ਵਾਤਾਵਰਨ ਵਿਚ ਫਲਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰਨ ਕਰੋ।.
ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ
ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ
