Puccinia graminis
ਉੱਲੀ
ਲਾਗ ਦੇ 7 ਤੋਂ 15 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਲਾਲ-ਭੂਰੇ, ਲੰਮੇ-ਅੰਡਾਕਾਰ ਅਤੇ ਪਾਊਡਰੀ ਛਾਲਿਆਂ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਤਣੇ ਤੇ, ਪੱਤੇ ਦੀ ਆਵਰਣ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਤਣੇ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾਂ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵੱਡੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਊਡਰੀ ਫੂੰਸੀਆਂ ਅਕਸਰ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੌਦੇ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਸਤਹ ਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਨੁਕਸਾਨ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸੇ ਸੁਕੇ ਹੋਏ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਇਹ ਲਾਗ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪੋਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੌਦੇ ਭਾਰੀ ਹਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮੀਂਹ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਫੰਗਸ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਘਾਟ, ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਘੱਟ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਦੀ ਘੱਟ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਆਵਾਜਾਈ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਅਨਾਜ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਘੱਟ ਪੈਦਾਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਰਾ ਪੋਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਦੇ ਲਾਗ ਦੇ ਵਧਣ ਦਾ ਵੀ ਜੋਖਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਨਾਜ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਪਜ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ, ਅਸੀਂ ਪੁਕਿਨਿਆ ਟ੍ਰਾਈਟੀਕੀਨਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਲਪਕ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੇਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਟਿਊਬੋਕਲੋਨਾਜ਼ੋਲ ਜਾਂ ਪ੍ਰੌਥੀਓਕੋਨਾਜੋਲ ਵਾਲੇ ਫਿਊਗਸਾਈਡਜ਼ ਫੰਗਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨਿਵਾਰਕ ਇਲਾਜ ਲਈ, ਟਰੀਆਜ਼ੋਲ ਅਤੇ ਸਟਰੋਬਿਲੁਰਿਨਸ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਟਰੋਬਿਲੁਰਿਨਸ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਟਾਕਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਲੱਛਣ ਪੁਏਕਿਨਿਆ ਗ੍ਰਾਮੀਨੀਜ਼ ਦੀ ਉੱਲੀ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਇਕ ਬਾਕਾਇਦਾ ਪੈਰਾਸਾਈਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਪੌਦੇ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਵਾ ਨਾਲ ਵੱਡੀ ਦੂਰੀ ਤੱਕ ਬਿਜਾਣੂ ਫੈਲ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਆਉਂਣ ਚੇ ਇਹ ਹੌਰ ਵੱਧਦੇ ਹਨ। ਫੈਲਾਅ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਧਨ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਅਤੇ ਵਾਹਨ, ਟੂਲ, ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਜੁੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹ ਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਛੇਕਾ ਰਾਹੀਂ ਪੌਦੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦੁਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਘੱਟ ਤੀਬਰਤਾ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ (ਸਵੇਰੇ ਜਾਂ ਦੇਰ ਨਾਲ ਦੁਪਹਿਰ) ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਤ੍ਰੇਲ ਜਾਂ ਬਾਰਸ਼ ਕਾਰਨ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਨਮੀ ਮੁਬਾਰਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤਣੇ ਦੇ ਜੰਗ ਦੇ ਗਠਨ ਲਈ ਗਰਮ ਦਿਨ (25-30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ) ਅਤੇ ਹਲਕੀ ਗਰਮ ਰਾਤ (15-20 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ) ਦੀ ਤ੍ਰੇਲ ਵੀ ਮੁਨਾਸਿਬ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕਣਕ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਤ ਹੈ, ਪਰ ਹੋਰ ਪੌਦੇ ਵੈਕਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ (ਹੋਰ ਅਨਾਜ, ਘਾਹ ਅਤੇ ਬੇਰਬੇਰੀ ਬੂਟਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ)।