ਝੌਨਾ

ਝੋਨੇ ਦਾ ਭੁਰੜ ਰੋਗ / ਬਲਾਸਟ

Magnaporthe oryzae

ਉੱਲੀ

ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ

  • ਪੱਤੇ ਤੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਹਾਸ਼ੀਏ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਡਾਕਾਰ ਤੋਂ ਗੋਲ ਚਿੱਟੇ ਚਟਾਕ। ਨੋਡ ਵੀ ਲੱਛਣ ਦਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਨੀਰੀ ਜਾਂ ਨੌਜਵਾਨ ਪੌਦੇ ਦੀ ਮੌਤ।.

ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

1 ਫਸਲਾਂ

ਝੌਨਾ

ਲੱਛਣ

ਪੱਤੇ,ਕਾਲਰ, ਨੋਡ, ਗਰਦਨ, ਪੈਨਿਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਪੱਤੀ ਢੰਢੀ: ਚੌਲ ਧਮਾਕਾ ਪੌਦੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਉਪਰਲੇ ਪੜਾਵਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਪੀਲੇ ਤੋਂ ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਕਲੋਰੋਟਿਕ, ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਤੇ ਨੁੱਕਰ ਵਾਲੇ ਸਿਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਹੋ ਜਾਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ ਚਿੱਟਾ। ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਾ ਆਕਾਰ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ, ਲਾਗ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਣਾਂ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੱਧਦਾ ਹੈ, ਪੱਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਜੰਗਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਕਾਲਰ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੰਕਸ਼ਨ ਉਪਰਲੇ ਪੱਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਨੋਡ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਭੂਰੇ ਨੋਡ ਅਤੇ ਡੰਡਿਆਂ ਦਾ ਟੁੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਪਨੀਰੀ ਜਾਂ ਵਿਅਸਕ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਪੂਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਵਾਧੇ ਦੇ ਪੜਾਅ ਤੇ, ਇਕ ਗੰਭੀਰ ਪੱਤੇ ਦਾ ਧਮਾਕਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਲਾਗ ਪੱਤੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਅਨਾਜ ਭਰਨ ਅਤੇ ਉਪਜ ਲਈ ਇਹ ਚੌਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਰੋਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।

ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ

ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਅੱਜ ਤੱਕ, ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਰਦਾਰ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਿਯਮ ਵਪਾਰਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਟ੍ਰੈੱਪਟੋਮਾਈਸਸ ਜਾਂ ਸੂਡੋਮੋਨਾਸ ਜੀਵਾਣੂਆ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਉੱਲੀ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ/ਫੈਲਾਅ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਵਿਵਹਾਰਤਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਤਰੀਕੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ।

ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਤੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਥਿਰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਬੀਜ ਦਾ ਇਲਾਜ ਅਸਰਦਾਰ ਹੈ। ਚਾਵਲ ਦੇ ਧਮਾਕੇ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਨਰਸਰੀ, ਟਿਲਰਿੰਗ ਅਤੇ ਪੈਨੀਕਲ ਦੇ ਸੰਕਟਕਾਲੀਨ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਐਜੋਕਸਾਈਸਟ੍ਰੋਬਿਨ, ਜਾਂ ਟ੍ਰਾਈਜ਼ੋਲਜ਼ ਜਾਂ ਸਟ੍ਰੋਬਿਲੂਰਿਨਜ਼ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤੱਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਮਾਰ ਦਵਾਈਆਂ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਹੈਡਿੰਗ ਤੇ ਇਕ ਜਾਂ ਦੋ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਰਸਾਇਣਿਕ ਕਾਰਜ ਬਿਮਾਰੀ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਵਿਚ ਅਸਰਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ

ਚਾਵਲ ਭੁਰੜ ਦੇ ਲੱਛਣ ਮਗਨਪੋਰਥ ਗਰਿਸਿਆ ਦੀ ਉੱਲੀ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।ਇਹ ਕਣਕ, ਰਾਈ, ਜੌਂ ਅਤੇ ਮੋਤੀ ਬਾਜਰੇ ਵਰਗੇ ਹੋਰ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਾਲੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਨਾਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉੱਲੀ ਵਾਢੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੂੜੀ ਤੇ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਗਲੇ ਮੌਸਮ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪੌਦੇ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਘੱਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੋ ਜਾਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਰਿਪੱਕ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਠੰਢੇ ਤਾਪਮਾਨ, ਅਕਸਰ ਬਾਰਸ਼ ਅਤੇ ਘੱਟ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਨਮੀ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸੰਕਰਮਨ ਲਈ ਪੱਤੇ ਦੀ ਨਮੀ ਦੀ ਲੰਮੀ ਮਿਆਦ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉੱਪਰੀ ਚਾਵਲ ਖੇਤਰ ਵਿਚ, ਤ੍ਰੇਲ ਦੇ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨ (ਵੱਡੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਦੇ ਅੰਤਰਾਂ) ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉੱਚ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਜਾਂ ਘੱਟ ਸਿਲਿਕੋਨ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਬੀਜੇ ਪੌਦੇ ਵਿੱਚ ਰੋਗ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।


ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ

  • ਸਿਹਤਮੰਦ ਜਾਂ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਬੀਜਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਪੌਦੇ ਦੀਆਂ ਰੋਧਕ ਕਿਸਮਾਂ ਲਗਾਓ। ਅਨੁਕੂਲ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਬੀਜ ਬੀਜੋ (ਬਰਸਾਤੀ ਮੌਸਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ)। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਦੇ ਖਾਦੀਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚੋ ਅਤੇ ਦੋ ਜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਇਲਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿਓ। ਨਿਯਮਤ ਸਿੰਚਾਈ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੋਕੇ ਦੇ ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਬਚਾਓ। ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉੱਗਣ ਲਈ ਹੜ੍ਹ ਦਾ ਢੁੱਕਵਾਂ ਪੱਧਰ ਰੱਖੋ।ਲਗਾਤਾਰ ਪਾਣੀ ਲਗਾਓ ਅਤੇ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਖੇਤ ਦੀ ਨਿਕਾਸੀ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਅਤੇ ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜਬਾਨਾ ਤੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਕਾਇਮ ਕਰੋ। ਖੇਤ ਵਿਚ ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰੋ। ਜੇ ਸੀਲੀਕੌਨ ਦੀ ਘਾਟ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਿਲਿਕੋਨ ਖਾਦ ਲਾਗੂ ਕਰੋ। ਸਿਲਿਕੋਨ ਦੇ ਸਸਤੇ ਸਰੋਤ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿਲਿਕੋਨ ਸਮੱਗਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਚਾਵਲ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਤੂੜੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ। ਲੱਛਣਾਂ ਲਈ ਬਾਕਾਇਦਾ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰੋ। ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਉੱਲੀਮਾਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪੌਦੇ ਦੇ ਸਾਰੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਨਸ਼ਟ ਕਰੋ। ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਵਜੋਂ ਫ਼ਸਲੀ ਚੱਕਰ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ।.

ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ