Spongospora subterranea
ਉੱਲੀ
ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਉੱਪਰ ਕੋਈ ਲੱਛਣ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਆਲੂ ਕੰਦ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੰਕੇਤ ਛੋਟੇ, ਜਾਮਨੀ-ਭੂਰੇ ਦਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਆਕਾਰ ਵਿਚ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵੱਧਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਫਟਕੇ ਆਲੂ ਕੰਦ ਦੀ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਫਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੁੜ੍ਹੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਪਾਊਡਰ ਵਰਗੀ ਚੀਜ਼ ਫੁਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਪਪੜੀ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਛਿਛਲੇ ਹੋਏ ਚੱਕਰ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉੱਚ ਨਮੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ, ਡੂੰਘੇ ਟੋਏ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਉੱਤਕਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਖ਼ਮ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹਨ। ਸੁਜਣਾ ਅਤੇ ਫੋੜਿਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਿਕਰਤ ਆਲੂ ਵਿਕਰੀ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ। ਭੰਡਾਰਨ ਦੌਰਾਨ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨਤਾ ਵਧਦੀ ਰਹੇਗੀ।
ਇਸ ਰੋਗਾਣੂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਹੋਰ ਇਲਾਜ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਉਪਾਅ ਤੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਮੀਟਾਮ ਸੋਡੀਅਮ ਜਾਂ ਫਲੂਜ਼ਿਨਮ ਦੇ ਕੁੱਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਪੂਰਵ-ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਕੰਮ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਆਲੂ ਦੀ ਕੰਦਾ ਤੇ ਪਾਉਡਰ ਵਰਗੀ ਪਰਤ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੋਗਜਨਕ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ 6 ਸਾਲ ਤੱਕ ਜਿੰਦਾ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬੀਮਾਰੀ ਠੰਢੇ ਤਾਪਮਾਨ (12 ਤੋਂ 18 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ) ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ, ਐਮਲੀਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਪਾਣੀ ਭਰੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧੇਰੇ ਹੋਵੇ। ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਨਮ ਅਤੇ ਸੁੱਕੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਇਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੰਕਰਮਿਤ ਬੀਜ, ਕੰਦ, ਕੱਪੜੇ, ਔਜ਼ਾਰ ਜਾਂ ਖਾਦ ਰੋਗਜਨਕ ਦੇ ਵਾਹਕ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸੰਕਰਮਨ ਕੰਦ ਦੇ ਵੱਟ, ਰੰਡਰ (ਲੈਂਟਿਸਲਲ), ਅੱਖਾਂ ਜਾਂ ਜ਼ਖ਼ਨਾ ਰਾਹੀਂ ਕੰਦ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਲੂ ਦੀਆਂ ਰੱਸੇਟ ਕਿਸਮਾਂ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਘੱਟ ਲੱਛਣ ਵਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਲੂ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾਂ ਤੇ ਪਾਊਡਰ ਵਰਗੀ ਪਰਤ, ਸੋਲਨੇਸੀਅਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।