Ustilago maydis
ਉੱਲੀ
ਪੌਦੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਵਧ ਰਹੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਲੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੱਟਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਪੜਾਅ 'ਚ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਪੌਦੇ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਠੰਢਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਫੁੱਲ ਜਾਂ ਦਾਣੇ ਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਪੌਦਿਆਂ ਉੱਤੇ, ਲਾਗ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਗੰਢਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ, ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਅਤੇ ਉੱਲੀ ਵਾਲੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਮੱਟ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਗੰਢ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਆਂ 'ਤੇ ਹਰੇ-ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਪੱਕਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਰਫ ਦਾਣਿਆਂ 'ਤੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾਣਾ ਸੋਜ ਜਿਹੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਫੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਪਾਊਡਰੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ, ਗੰਢ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫੁੱਟੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉੱਲੀਮਾਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਰੋਗਾਣੂ-ਜਨਕ ਉੱਲੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੁਣ ਤਕ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ-ਪੂਰਨ ਉਪਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਇਕੱਠੀ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਬੀਜ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਮੱਕੀ ਵਿਚੋਂ ਆਮ-ਸਮੱਟ ਦੀ ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਨਹੀ ਘਟਾਉਂਦੇ।
ਮੱਕੀ ਵਿਚ ਆਮ ਸਮਟ ਓਸਟੀਲਾਗੋ ਮੇਡਿਸ ਉੱਲੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪੌਦਿਆਂ 'ਤੇ ਬਿਜਾਣੂ ਹਵਾ, ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਧੂੜ ਅਤੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਫੈਲਦੇ ਹਨ। ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਤੋਂ ਲਾਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੀੜੇ, ਜਾਨਵਰ, ਖੇਤੀ ਦੀ ਮਾੜੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਜਾਂ ਹਲਾਂ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ। ਇੱਕ ਪੋਦੇ ਤੋਂ ਦੂਸਰੇ ਪੋਦੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਸੈਕੰਡਰੀ ਫੈਲਾਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਲੱਛਣਾਂ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਵਿੱਚ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਾਣਿਆ ਜਾਂ ਵਧ ਰਹਿਆਂ ਨੋਕਾਂ 'ਤੇ) ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੌਸਮ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ, ਛੋਟੇ ਅੰਕੁਰਾਂ(ਪਰਾਗ) ਦੀ ਘੱਟ ਪੈਦਾਵਾਰ ਅਤੇ ਖਰਾਬ ਅੰਕੂਰਣ ਦਰ (ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸੋਕੇ ਵਾਂਗ ਸਥਿਤੀ) ਉੱਲੀਮਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।