Verticillium spp.
ਉੱਲੀ
ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਲੱਛਣ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾੜੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਹਰਿਤ ਹੀਣਤਾ ਪੁਰਾਣੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹਾਸ਼ੀਏ 'ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਬਾਕੀ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ 'ਤੇ ਹਰਿਤ ਹੀਣਤਾ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪੱਤਾ ਇੱਕ ਮੁਰਝਾਈ ਹੋਈ ਦਿੱਖ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਕਸਰ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲੱਛਣ ਨੂੰ ਸੈਕਟੋਰਲ ਕਲੋਰੋਸਿਸ ਜਾਂ
ਜੈਵਿਕ-ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਵਾਲਾ ਸਟ੍ਰੈਪਟੋਮਾਈਸਿਸ ਲਿਡਿਕਸ, ਉੱਲੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਉਪਾਅ ਇਕੱਠੇ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਦਰੱਖ਼ਤ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਧੂੰਏਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵੀ, ਪਰ ਮਹਿੰਗੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ। ਰਸਾਇਣ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਉਪਯੋਗਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਵਰਤੀ ਗਈ ਦਰ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਲੱਛਣ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਉੱਲੀ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ, ਦੂਜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ. ਡਾਹਲੀਏ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੇ ਮਲਬੇ ਤੋਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਬਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਪੌਦੇ ਦੇ ਨਾੜੀ ਟਿਸ਼ੂ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਜਾਂ ਛਾਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਦਾਖਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਪੌਦੇ ਜਾਂ ਦਰੱਖਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਉਪਰੀ ਹਿੱਸੇ (ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਤਣੇ) ਮੁਰਝਾ ਅਤੇ ਸੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਨਿੱਘੇ ਧੁੱਪ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਦੁਆਰਾ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਅ 'ਤੇ, ਉੱਲੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ 'ਤੇ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਢਾਂਚੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂਗਨਿਫਾਇੰਗ ਲੈਂਸ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਇੱਕ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ।