Venturia inaequalis
ਉੱਲੀ
ਸੇਬ ਦੇ ਸਕੈਬ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਬਸੰਤ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ, ਗੋਲ, ਔਲਿਵ-ਹਰੇ ਚਟਾਕ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਬਮ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਇਕ ਮੁੱਖ ਨਾੜੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ, ਉਹ ਭੂਰੇ-ਕਾਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਨੇਕਰੋਟਿਕ ਟਿਸ਼ੂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੈਚ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਕਸਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੱਤੇ ਅਕਸਰ ਵਿਕਰਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਚਨਚੇਤੀ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਭਾਰੀ ਸੰਕਰਮਣ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਪਤਝੜ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਮਲਤਾਵਾਂ 'ਤੇ, ਲਾਗ ਫੂੰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਤਰੇੜਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਰ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਲਈ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਫਲਾਂ 'ਤੇ, ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਗੂੜ੍ਹੇ ਭੂਰੇ ਗੋਲ ਖੇਤਰ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਭਰਦੇ ਹਨ, ਸਖ਼ਤ ਅਤੇ ਕੌਰਕੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਫਲਾਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਤਰੇੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੀਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਲਕੇ ਹਮਲੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਕੈਬ ਫਲਾਂ ਨੂੰ ਅਵਸਰਵਾਦੀ ਰੋਗਾਣੂਾ ਅਤੇ ਸ਼ੜਨ ਲਈ ਖੋਲ ਕੇ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਭੰਡਾਰਣ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਪਿਛਲੇ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਪੱਧਰੀ ਉਚੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਸਰਦੀ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਦਰੱਖਤ ਉੱਤੇ ਫੰਗਲ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਤਾਂਬੇ ਦੇ ਤਰਲ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਸਪ੍ਰੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸੇਬ ਦੇ ਸਕੈਬ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਲਫਰ ਸਪ੍ਰੇਅ ਸਿਰਫ ਅਧੂਰੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਅਸਰਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਧ ਰਹੀ ਸੀਜ਼ਨ ਦੌਰਾਨ ਰੋਗਾਂ ਦੇ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਲਈ ਸਲਫਰ ਅਤੇ ਪਾਈਰੇਥ੍ਰਿੰਨਾਂ ਵਾਲੇ ਹੱਲ ਉਪਲਬਧ ਹਨ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਬਚਾਓ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡੋਡੀਨ, ਕੈਪਟਨ ਜਾਂ ਡਾਇਨੇਥੋਨ ਨੂੰ ਬੱਡ ਬਰੇਕ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਛਿੜਕਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਕੈਬ ਦੇ ਮਿਲ ਜਾਣ 'ਤੇ, ਡੀਫੈਨੋਕੋਨਾਜੋਲ, ਮਾਈਕਲਬੋਟਾਨਿਲ ਜਾਂ ਸਲਫਰ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ, ਉੱਲੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵੱਖਰੇ ਰਸਾਇਣਕ ਸਮੂਹਾਂ ਤੋਂ ਸਕੈਬ ਦੇ ਉੱਲੀਨਾਸਕ ਲੈਣੇ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ, ਇਹ ਰੋਧਕਤਾ ਵੱਧਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਐਪਲ ਸਕੈਬ ਇੱਕ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਵੇਨਟੁਰੀਆ ਇਨਾਇਕੁਆਲਿਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਰਦੀ ਨੂੰ ਜਮੀਨ 'ਤੇ ਲਾਗ ਵਾਲੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ 'ਤੇ ਬਤਾਉਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਲੱਕੜ ਦੇ ਜ਼ਖਮਾਂ 'ਤੇ ਜਾਂ ਕਲੀ 'ਤੇ ਵੀ। ਬਸੰਤ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 'ਤੇ, ਉੱਲੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਲੰਮੀ ਦੂਰੀ ਤੱਕ ਫੈਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਨਵੇਂ ਬੂਟਿਆਂ, ਵਿਕਸਤ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਫਲਾਂ 'ਤੇ ਥਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨਾ-ਖੁਲੇ ਹੋਏ ਫੱਲ ਦੇ ਮੁਕੁਲ ਦਾ ਬਾਹਰਲਾ ਭਾਗ ਸਕੈਬ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਲ ਪੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਜਾਂ ਫਲਾਂ ਦੀ ਲਾਗ ਲਈ, ਠੰਢਾ ਵਾਤਾਵਰਣ, ਨਮੀ ਬਣੀ ਰਹਿਣ ਦੀ ਅਵਧੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵਿਕਲਪਕ ਹੋਸਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਟੋਨੈਸਟਰ, ਪਾਇਰੇਂਸੇਂਥਾ ਅਤੇ ਸੋਰਬਸ ਦੀ ਜੀਨਸ ਦੇ ਬੂਟੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਸਭ ਸੇਬ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਸਕੈਬ ਪ੍ਰਤੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਗਾਲਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।