Carica papaya
ਪਾਣੀ ਦੇਣਾ
ਦਰਮਿਆਨਾ
ਕਾਸ਼ਤ
ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
ਵਾਢੀ
182 - 304 ਦਿਨ
ਮਜ਼ਦੂਰ
ਘੱਟ
ਧੁੱਪ
ਪੂਰਾ ਸੂਰਜ
ਪੀਐਚ ਪੱਧਰ
5.5 - 7.5
ਤਾਪਮਾਨ
0°C - 0°C
ਖਾਦੀਕਰਨ
ਉੱਚ
ਪਪੀਤਾ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਫਲ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ ਜਿਹੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਮਾਤਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਲਈ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਉਪ-ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਮਾਣ, ਫਾਰਮਾਸਿਉਟੀਕਲ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਪੀਤਾ ਨੂੰ ਉਭਰੀ ਹੋਈ ਨਰਸਰੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹ, ਬਰਤਨ ਜਾਂ ਪੌਲੀਥੀਨ ਬੈਗਾਂ ਵਿਚ ਬੀਜ ਤੋਂ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੌਦੇ 6-8 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਲਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਡ੍ਰੀਪ ਸਿੰਚਾਈ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਤੋਂ ਮਿੱਟੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਪਪੀਤੇ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹਵਾ ਲਈ ਛੇਕਾਂ ਵਾਲੇ ਪੌਲੀਥੀਨ ਬੈਗਾਂ ਵਿੱਚ ਢੱਕ ਕੇ ਠੰਡ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਪੀਤਾ ਹੇਠ ਲਿਖੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੈ: ਪਾਉਡਰੀ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੀ, ਕੋਹੜ , ਡੇਂਮਪਿੰਗ ਔਫ, ਅਤੇ ਤਣੇ ਦੀ ਸੜਨ।
ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਦੋਮਟ, ਰੇਤਲੀ ਮਿੱਟੀ 5.5 ਤੋਂ 7.5 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਪੀ.ਐੱਚ. ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਉੱਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਲਮਾਰਗਾਂ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀਆਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਬਦਲਵੇਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਉਪਰੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪਪੀਤੇ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਡੂੰਘੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਕਾਸ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇ। ਪਪੀਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਹਵਾ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ, ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਘੇਰੇ' ਤੇ ਵਿੰਡਬ੍ਰਾਕਸ ਲਗਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਪੱਧਰ ਤੋਂ 600 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਗਰਮ ਅਤੇ ਉਪ-ਖੰਡੀ ਖੇਤਰਾਂ ਲਈ ਢੁਕਵੀਂ ਹੈ। ਗਰਮ ਮੌਸਮ ਫਸਲ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਚ ਨਮੀ ਵਿਕਾਸ ਦਰ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਸੁਕੇ ਹਾਲਾਤ ਪੱਕਣ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਪਰ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਤੇਜ਼ ਹਵਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
Carica papaya
ਸਿਹਤਮੰਦ ਫਸਲਾਂ ਉਗਾਓ ਅਤੇ ਵੱਧ ਝਾੜ ਪਾਓ ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਐਪ ਨਾਲ !
ਪਪੀਤਾ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਫਲ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ ਜਿਹੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਮਾਤਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਲਈ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਉਪ-ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਮਾਣ, ਫਾਰਮਾਸਿਉਟੀਕਲ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਾਣੀ ਦੇਣਾ
ਦਰਮਿਆਨਾ
ਕਾਸ਼ਤ
ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
ਵਾਢੀ
182 - 304 ਦਿਨ
ਮਜ਼ਦੂਰ
ਘੱਟ
ਧੁੱਪ
ਪੂਰਾ ਸੂਰਜ
ਪੀਐਚ ਪੱਧਰ
5.5 - 7.5
ਤਾਪਮਾਨ
0°C - 0°C
ਖਾਦੀਕਰਨ
ਉੱਚ
ਪਪੀਤਾ ਨੂੰ ਉਭਰੀ ਹੋਈ ਨਰਸਰੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹ, ਬਰਤਨ ਜਾਂ ਪੌਲੀਥੀਨ ਬੈਗਾਂ ਵਿਚ ਬੀਜ ਤੋਂ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੌਦੇ 6-8 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਲਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਡ੍ਰੀਪ ਸਿੰਚਾਈ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਤੋਂ ਮਿੱਟੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਪਪੀਤੇ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹਵਾ ਲਈ ਛੇਕਾਂ ਵਾਲੇ ਪੌਲੀਥੀਨ ਬੈਗਾਂ ਵਿੱਚ ਢੱਕ ਕੇ ਠੰਡ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਪੀਤਾ ਹੇਠ ਲਿਖੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੈ: ਪਾਉਡਰੀ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੀ, ਕੋਹੜ , ਡੇਂਮਪਿੰਗ ਔਫ, ਅਤੇ ਤਣੇ ਦੀ ਸੜਨ।
ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਦੋਮਟ, ਰੇਤਲੀ ਮਿੱਟੀ 5.5 ਤੋਂ 7.5 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਪੀ.ਐੱਚ. ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਉੱਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਲਮਾਰਗਾਂ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀਆਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਬਦਲਵੇਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਉਪਰੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪਪੀਤੇ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਡੂੰਘੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਕਾਸ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇ। ਪਪੀਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਹਵਾ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ, ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਘੇਰੇ' ਤੇ ਵਿੰਡਬ੍ਰਾਕਸ ਲਗਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਪਪੀਤੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਪੱਧਰ ਤੋਂ 600 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਗਰਮ ਅਤੇ ਉਪ-ਖੰਡੀ ਖੇਤਰਾਂ ਲਈ ਢੁਕਵੀਂ ਹੈ। ਗਰਮ ਮੌਸਮ ਫਸਲ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਚ ਨਮੀ ਵਿਕਾਸ ਦਰ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਸੁਕੇ ਹਾਲਾਤ ਪੱਕਣ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਪਰ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਤੇਜ਼ ਹਵਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।