शेंगमाशी

लक्षणे

पूर्ण वाढलेल्या अळ्या जोपर्यंत शेंगांच्या पृष्ठभागात छिद्र करीत नाहीत तोपर्यंत लक्षणे दृष्य होत नाहीत. ह्याच छिद्रातुन नंतर शेंगातील कोषावस्था संपल्यानंतर माशा बाहेर पडतात. कोष स्वत:ला दाण्यात पोखरुन बसवून बोगदा तयार करतात ज्यामधून ते प्रौढ म्हणून बाहेर पडतात. प्रभावित दाणे आक्रसतात आणि आपली उगवण क्षमता गमावतात. अळ्यांच्या विष्ठेमुळे झाडाच्या संक्रमित भागात बुरशी घर करते. प्रभावित दाणे मानवी वापराच्या लायकीचे रहात नाहीत आणि लागवडीसाठीही वापरता येत नाहीत. वाळलेल्या शेंगांवर टाचणीच्या टोकाच्या आकारची छिद्रे दिसतात. बिया आक्रसलेल्या, पट्टे उमटलेल्या आणि अर्धवट खाल्लेल्या दिसतात.