Phyllosticta ampelicida
बुरशी
5 mins to read
पानांवर गडद रेषेची किनार असलेले अनियमित डाग येतात . कोंब, फांद्या आणि पानांचे देठांवरही ह्या डागांची लक्षणे दिसतात. जर पानाचा देठ प्रभावित झाला असेल तर पूर्ण पान वाळते. मण्यांवर सुरवातीपासुनच राखाडीसर रंगहीनता दिसते जी नंतर लालसर तपकिरी किंवा जांभळ्या डागात बदलते. फळे विकृत आकाराची होतात आणि अखेरीस आक्रसुन काळी होऊन वाळतात.
फुलोर्याच्या टप्प्यानंतर लगेचच बॅसिलस थुरिंगिएनसिसची फवारणी आपण घेऊ शकता.
रसायनांचा वापर प्रतिबंधक उपाय म्हणुन केला जातो. कप्तान + मायकोब्युटानिल किंवा मँकोझेब + मायकोब्युटानिलचे फवारे फुलधारणेपूर्वी सुमारे दोन अठवडे आधी सुरु करावेत. अगदी फुल उमलण्यापूर्वी आपण कार्बारिल किंवा इमिडक्लोप्रिडही वापरु शकता. फुल उमलल्यानंतर मँकोझेब + मायकोब्युटानिल, इमिडाक्लोप्रिड किंवा अॅझाडिरॅक्टिनची फवारणी घ्या. फुले उमलल्यानंतर दहा दिवसांनी आपण कप्तान आणि सल्फरचे मिश्रणही वेलींवर वापरु शकता. फुलोर्यानंतर सुमारे ३-४ अठवड्यांनी बहुतेक द्राक्ष वाणे प्रतिकारक होतात म्हणुन रसायनिक फवारणी त्यावेळेस करणे टाळावे.
फिलोस्टिक्टा अॅम्पेलिसिडा नावाच्या बुरशीमुळे नुकसान उद्भवते. जंतु संक्रमित कोंब किंवा वेलींवरील अथवा जमिनीवर पडलेल्या वाळलेल्या फळात विश्रांती घेतात. हलक्या पावसाने बीजाणू बाहेर पडतात आणि वार्याने विखुरतात. वाढीसाठी इष्टतम परिस्थिती आहे २५ अंश सेल्शियस तापमान आणि लागोपाठ किमान ६ तास तरी पाने ओली रहाणे. बुरशीला उबदार आणि आर्द्र हवामान भावते. फळ उत्पादन कमी भरते.