Diplocarpon rosae
बुरशी
5 mins to read
पानांच्या खालच्या बाजुला काळे ठिपके दिसणे असे लक्षणांचे वर्णन केले जाते. हे जांभळट किंवा काळे धब्बे झपाट्याने वाढुन २ ते १२ मि.मी. होतात आणि कडा पसरलेल्या असतात. पानांचा सभोवतालचा भाग पिवळा पडुन अकाली गळते. काहीवेळा छोटे, काळे, खवल्यांसारखे धब्बे कोवळ्या फांद्यांवर उमटतात. गंभीर संक्रमण झाल्यास झाडाची बहुतेक सर्व पाने गळतात आणि फुलेही कमी लागतात.
काळ्या ठिपक्यांचे नियंत्रण करण्यासाठी खालील घटकांची शिफारस केली जाते: कॉपर, लाईम सल्फर, नीम तेल, पोटॅशियम बायकार्बोनेट. बेकिंग सोडा (सोडियम बायकार्बोनेट)चाही वापर केला जाऊ शकतो: १ चमचा (५ मि.ली.) ह्यात १ ली. पाणी + द्रव साबणाचा एक थेंब. जीवाणू, बॅसिलस सबटिलिस असणारे द्रावणही उपलब्ध आहे. ट्रयकोडर्मा हर्झानियमच्या संयुगात बुरशीनाशके वापरल्यानेही चांगले नियंत्रण मिळते.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. काळ्या ठिपक्यांना नियंत्रणात ठेवण्यासाठी टेब्युकोनाझोल, टेब्युकोनाझोल + ट्रायफ्लॉक्जीस्ट्रोबिन आणि ट्रिटिकोनाझोल असणार्या बुरशीनाशकांची शिफारस केली जाते.
डिप्लोकार्पोन रोझे नावाच्या बुरशीमुळे गुलाबाच्या झाडावर काळे ठिपके येतात. ही बुरशी गळलेल्या आणि कूजत असलेल्या पानात आणि फांद्यांत विश्रांती घेते. बीजाणूंचा प्रसार वार्याने आणि पावसाच्या थेंबांद्वारे होतो, ज्यामुळे वसंत ऋतुत उमलणार्या पानांवर संक्रमण होते. बुरशीची गंभीरता पावसाळ्यात जास्त असते जेव्हा तापमान २०-२६ अंश असुन परिस्थिती ओली आर्द्र असते.