Palpita vitrealis
కీటకం
చిన్న లార్వా పై పొరను వదిలి ఆకుల క్రింది పొరను గోకి తింటాయి, . దీని ఫలితంగా వాడిపోయిన, గోధుమ లేదా బూడిదరంగు ఎగువ పొరతో "కిటికీ గడులు" (విండో పేన్లు) కనిపిస్తాయి. పెద్ద లార్వా ఆకు ఈనెల మధ్య మొత్తంప్రాంతాన్ని కత్తిరించి తింటాయి. ఈ నష్టం ఆకు కాడల వరకు విస్తరించి ఆకులు రాలడానికి దారితీస్తుంది. తరచుగా ఇవి ఆకు లేదా అనేక ఆకుల భాగాలను పట్టు దారాలతో కలుపుతూ గూళ్లు తయారు చేస్తాయి. తర్వాత వాటిని ప్యూపాగా ఉపయోగిస్తాయి. మొక్కకి నష్టం వాటిల్లిన భాగాలపై నల్లని మల పదార్ధం మరియు సన్నని పట్టు దారాలు స్పష్టంగా కనిపిస్తాయి. మొక్క కొన మొగ్గలు మరియు పండ్ల మధ్య భాగం వరకు విస్తరించి ఉన్న రంధ్రాలు లేదా గ్యాలరీల రూపంలో పండ్లపై కూడా తినడం గమనించవచ్చు.
మల్లె చిమ్మట జనాభా వేగంగా పెరగకుండా నిరోధించడానికి ఉత్తమ మార్గం పాత ఆలివ్ తోటల్లోని రసం పీల్చే పురుగులను తొలగించడం . ట్రైకోగ్రామా మరియు అపాంటెలెస్ జాతికి చెందిన పరాన్నజీవి కందిరీగలు మరియు వీటిని తినే ఆంథోకోరిస్ నెమోరాలిస్ మరియు క్రిసోపెర్లా కార్నియా మల్లె చిమ్మటకు ముఖ్యమైన శత్రువులు. బాసిల్లస్ తురింజియెన్సిస్ ఆధారిత ఉత్పత్తులను కూడా పి. యూనియాలిస్ నియంత్రణకు ఉపయీగించవచ్చు.
అందుబాటులో ఉంటే జీవ చికిత్సలతో పాటు నివారణ చర్యలతో కూడిన సమీకృత విధానాన్ని ఎల్లప్పుడూ పరిగణలోకి తీసుకోండి. 1% కంటే ఎక్కువ పండ్లు ప్రభావితమైనప్పుడు మాత్రమే చెట్లకు రసాయన చికిత్సలను పరిగణలోకి తీసుకోవాలి. వసంతకాలంలో 5% కంటే ఎక్కువ చెట్లు ప్రభావితమైనప్పుడు నర్సరీలు లేదా చిన్న మొక్కలు ఉన్న తోటలకు చికిత్స చేయాలి. డైమిథోయేట్, డెల్టామెత్రిన్ మరియు సైపర్మెత్రిన్ అనే క్రియాశీల పదార్ధాలు కలిగిన పురుగుమందులను మల్లె చిమ్మట యొక్క రసాయన నియంత్రణ కోసం ఉపయోగించవచ్చు.
ప్రధానంగా ఆలివ్ చెట్ల ఆకులపై దాడి చేసే పల్పిటా యూనియాలిస్ లార్వాలు తినడం వల్ల లక్షణాలు ఏర్పడతాయి. చిమ్మటలు ఆకుపచ్చని శరీరాన్ని కలిగి ఉండి దాదాపు 15 మిమీ పొడవు, పూర్తిగా తెల్లటి పొలుసులతో కప్పబడి ఉంటాయి. రెక్కలు అపారదర్శకంగా ఉంటాయి, కొద్దిగా మెరుస్తూ జాలరు అంచులతో ఉంటాయి. ముందు రెక్కలు మధ్యలో రెండు నల్లని చుక్కలు మరియు గోధుమ రంగు అంచులను కలిగి ఉంటాయి. ఆడ పురుగులు లేత ఆలివ్ ఆకులు, పువ్వులు, పండ్లు మరియు కొమ్మలపై 600 వరకు గుడ్లు పెడతాయి. పొదగబడిన లార్వాలు ఆకుపచ్చ-పసుపు రంగులో 20 మి.మీ పొడవు ఉంటాయి. మొదట్లో ఇవి సమూహాలలో ఉంటాయి, కానీ కాలక్రమేణా ఇవి విస్తరించి, అనేక ఆకులను నేయడం ద్వారా తమ స్వంత గూళ్ళను తయారు చేసుకుంటాయి. సాధారణ పరిస్థితుల్లో ఈ గొంగళి పురుగులు గణనీయమైన నష్టాన్ని కలిగించవు. అయితే, ఇవి నర్సరీలలో సమస్యగా మారవచ్చు.