Aproaerema modicella
किडा
पानाचे पोखरलेले भाग आणि पानांवरील छोटे तपकिरी धब्बे मेसोफिलच्या उपद्रवाने उद्भवतात. अळ्या पानांना एकत्र गुंफुन गुंडाळतात आणि गुंडाळीच्या आत राहून खातात. दूरवरुन पाहिल्यास शेताचे गंभीररीत्या प्रभावित झालेले भाग करपल्यासारखे दिसतात. प्रभावित पाने वाळतात आणि कोमेजतात.
ट्रायकोग्रामा चिलियॉनिस ५०००० प्रति हेक्टर ७-१० दिवसांच्या अंतराने दोनदा वापरावे. कोळी, लाँग हॉर्नड ग्रासहॉपर्स, प्रेइंग मँटिस, मुंग्या, लेडीबर्ड बीटल, क्रिकेटस या सारख्या नैसर्गिक जैव लोकसंख्या नियंत्रकांचे संवर्धन करावे. भाताच्या पेंड्यांसह पालापाचोळा अंथरल्याने नाग अळीच्या घटना कमी होतात. भुईमूगासह पेनिसेटम ग्लौकुमचे आंतरपिक घेतल्याने परोपजीवी गोनियोजस प्रजाती नाग अळीच्या किड्यांना खातील.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. जर रोप उगवल्यानंतर ३० दिवसांनी, प्रत्येक रोपाची ५ पाने किंवा फुलोर्या च्या टप्प्यावर १० पाने प्रभावित झाली असतील आणि शेंगा भरायच्या सुमारास प्रत्येक झाडावर १५ अळ्या सापडत असतील तरच रसायनिक फवारणीची शिफारस केली जाते. जर उपद्रवाची लोकसंख्या अर्थिक कमाल पातळीवर असेल तरच डायमिथोएट २००-२५० मि.ली. प्रति हेक्टर याप्रमाणे (क्लोरपायरिफॉस २.५ मि.ली. किंवा अॅसेफेट १.५ ग्रॅम प्रति ली. याप्रमाणे) किंवा प्रोफेनोफॉस २० इसी २ मि.ली. प्रति ली. याप्रमाणे पेरणीनंतर ३०-४५ दिवसांत फवारावे.
भुईमूगाचे नुकसान नाग अळीच्या अळ्यांमुळे होते. नाग अळीच्या किड्यांची अंडी चकचकीत पांढरी असुन एकेकटी अशी पानांच्या खालच्या बाजुला घातली जातात तर अळ्या फिकट हिरव्या किंवा तपकिरी असुन डोक आणि छाती गडद रंगाची असते. नाग अळीचे प्रौढ किडे लहान पतंग असुन सुमारे ६ मि.मी. लांबीचे असतात व त्यांचे पंख तपकिरीसर राखाडी असतात. प्रौढांच्या पुढच्या पंखांवर पांढरे ठिपके देखील असतात. अळ्या पाने पोखरतात आणि पानांना आतुन खातात. ५-६ दिवसांनी त्या पानांतील बोगद्यातुन बाहेर येतात आणि बाजुच्या पानांवर खाण्यासाठी आणि पाने गुंफुन कोषात जाण्यासाठी स्थालांतरीत होतात. पानांचे पोखरलेले भाग वाळतात. नाग अळीचे किडे पावसाळ्यात आणि पावसाळ्यानंतरच्या हंगामी पिकांतही सक्रिय असतात आणि २५% ते ७५% नुकसार करु शकतात.