Brassicogethes aeneus
किडा
यजमान रोपाच्या फुलांच्या आसपास रांगणारे चकचकीत काळे बीटल्स उपस्थित असणे हे हल्ल्याचे फारच स्पष्ट लक्षण आहे. कळ्यांमधील छिद्रे संकेत देतात कि ह्या जागी प्रौढांनी खाल्ले आहे किंवा कळ्यांमध्ये अंडी घातली आहेत. कळ्यांना झालेल्या गंभीर नुकसानामुळे कळ्या गळतात आणि शेंगाविरहित खोड शिल्लक रहातात. फुलांना खाणे हे फक्त पोलन असणार्या पुंकेसरांपर्यंतच मर्यादित आहे आणि फारच थोडी लक्षणे दिसतात.
बी. एनेयसविरुद्ध बॅसिलस थुरिंगिएनसिसच्या द्रावणांचा वापरही काही सफलतेसह केला गेला आहे.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. ब्रॉकोली आणि कॉलिफ्लॉवरच्या रोपांना सापळा पिके म्हणुन, कीटनाशकांचीण बहुधा डेल्टामेथ्रिनची, फवारणी करुन वापरले जाऊ शकते. काही चाचण्यात असे दिसुन आले आहे कि जवळ-जवळ पूर्ण नियंत्रण शक्य होते, पण हे तेव्हाच शक्य होते जेव्हा सापळा पिकाची फुलधारणा ही मुख्य पिकाच्या फुलधारणेपूर्वी होते ज्याची वेळ साधणे कठिण असते. जर रसायनांच्या प्रतिकाराच्या घटना माहितीत नसल्यास बी. एनेयसचे नियंत्रण करण्यासाठी पायरेथ्रॉइड कीटनाशकांचा वापरही केला गेला आहे. तरीही पायरेथ्रॉइड कीटनाशकांचा प्रभाव भक्षक किड्यांवरही पडतो. नियोनिकोटिनॉइडस , इन्डॉक्साकार्ब किंवा पायमेट्रोझाइन चा पायरेथ्रॉइडना पर्याय म्हणुन विचार करा. फुलधारणा सुरु झाल्यानंतर फवारणी करु नका.
ओसाड आसर्याच्या जागी आणि लाकडी भागात विश्रांती घेतल्यानंतर वसंत ऋतुत प्रौढ बाहेर येतात. जेव्हा तापमान १२-१५ अंश सेल्शियस असते तेव्हा ते सक्रियपणे उडतात आणि त्यांचे प्रजनन यजमान सापडेपर्यंत उपलब्ध असलेल्या फुलांतील केसर खात रहातात. किमान ३ मि.मी. लांबीच्या कळ्यांमध्येआंडी घातली जातात. अळ्या फुलांतील केसर खातात, आणि अळी अवस्थेचे दोन टप्पे पूर्ण करण्यास त्यांना ९-१३ दिवस लागतात. पूर्ण वाढ झालेली अळी जमिनीवर पडुन स्वत:स मातीत गाडुन घेते. नंतर त्यातुन नविन प्रौढ बाहेर येतात आणि परत त्यांचे विश्रांतीचे स्थान सापडेपर्यंत उपलब्ध असलेल्या फुलांतील केसर खात रहातात. बी. एनेयसचे हवेतुन पिकांवर येणे हे फार गुंतागुंतीेचे आणि अनियमित आहे.