Stephanitis typica
किडा
पानांवरील संक्रमण अगदी लांबुन देखील दिसते. प्रौढ आणि पिल्ले पानाच्या खालच्या बाजुला असतात, जिथे ती वस्ती करुन रहातात आणि पानातील रससोषण करतात. सामान्यपणे हे किडे मध्यशिरेच्या आजुबाजुने राहून रससोषण करतात. प्रादुर्भावामुळे झालेले नुकसान बारीक पांढर्या, पिवळ्या ठिपक्यांच्या रुपाने पानाच्या वरच्या बाजुला दिसते. किड्यांचा गडद स्त्राव पानांच्या खालच्या बाजुला सोडला जातो. वस्ती केलेले भाग कालांतराने पिवळे ते तपकिरी होतात आणि वाळतात. झाडाची वाढ खुंटलेली असते आणि ती रोगट दिसतात.
एकात्मिक दृष्टीकोनातुन वापर केल्यास स्टेथोकोनस प्राफेक्टस सारख्या भक्षक किड्यांच्या प्रजातींमुळे संक्रमण कमी होऊ शकते. निंबोळी तेल आणि लसुण (२%) याचे मिश्रण फवारणीसाठी वापरल्यास संक्रमणाचे नियंत्रण केले जाऊ शकते.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. या किडींचा सामना करण्याचा सर्वसामान्य उपाय म्हणजे कीटकनाशकांचा वापर होय. डायमेथोएट असणार्या उत्पादांना फवारणीसाठी वापरले जाऊ शकते. हे करताना पानाच्या खालच्या बाजुला देखील फवारणी बसली पाहिजे याची काळजी घ्या.
प्रौढ पिवळे ते पांढरट आणि सुमारे ४ मि.मी. मापाचे असुन पंख अर्धपारदर्शक, कलाबुतीच्या झालरीसारखे असतात. भुंग्यांच्या माद्या सुमारे ३० अंडी पानांच्या खालच्या बाजुला घालतात. सुमारे १२ दिवसांनी पिवळी पिल्ले ऊबुन बाहेर येतात. हा विकासाचा टप्पा सुमारे १३ दिवस रहातो. सध्या केळीवरील लेस विंग किड्यांच्या संक्रमणामुळे पिकाचे किती नुकसान होते ही माहिती तपशीलात उपलब्ध नाही. आतापर्यंत या उपद्रवामुळे केळीच्या पिकाला गंभीर नुकसान झाल्याचे अहवाल मिळालेले नाहीत.