बोंडावरील भुगे

कशामुळे झाले

बोंडावरील भुंग्याच्या, अँथॉनॉमस ग्रँडिस यांच्या प्रौढ आणि अळीमुळे हे नुकसान होते. प्रौढ भुंगे हे अंदाजे ६ मिलीमीटर लांबीचे असून त्यांची सोंड लांब आणि सडपातळ असते आणि त्यांचा रंग गडद, तपकिरी-लालसर ते तपकिरी किंवा काळसर असतो. ते कपाशीच्या शेताजवळील चांगला निचरा असणाऱ्या भागात आपली सुप्तावस्था घालवतात. हा सुप्तावस्थेतील काळ संपला कि साधारणत: वसंत ऋतुच्या सुमारास ते बाहेर येऊन कपाशीच्या शेतात शिरकाव करतात व उन्हाळा थेट अर्धा जाईपर्यंत तिथेच राहतात पण त्यांची बाहेर येण्याची सर्वात मोठी वेळ म्हणजे वसंत ऋतुच्या शेवटच्या बहरात असते ज्या काळात कपाशीची बोंडे विकसित होत असतात. माद्या या काळात वाढत्या कपाशीच्या बोंडात सहसा एका पात्यात एक अशी अंडी घालतात. त्यातुन निघणार्‍या फिकट पांढऱ्या, पाय नसलेल्या C-आकाराच्या अळ्या ह्या बोंडाला अंदाजे १० दिवसांपर्यंत खातात व नंतर तिथेच कोषावस्थेत जातात. अंड्यापासुन प्रौढ होण्यापर्यंतचे त्यांचे जीवन अंदाजे उन्हाळ्यात तीन अठवड्यांपर्यंतचे असते. बोंडावरील भुंग्यांच्या वार्षिक ८ ते १० पिढ्या होतात.