Eublemma olivacea
किडा
फक्त अळ्याच पानांना नुकसान करतात. प्राथमिक लक्षणे म्हणजे पानांची उभी गुंडाळी होणे ज्याच्या आत अळ्या असतात. तिथुन त्या पानांच्या आतल्या हिरव्या पेशी खातात. बहुधा नुकसान रोपाच्या वरच्या भागात होते. गुंडाळी झालेली पाने तपकिरी, मरगळलेली आणि सुकी होऊ शकतात. जेव्हा नुकसान जास्त असेल, तेव्हा तपकिरी होणे पूर्ण रोपाच्या भागात पसरते आणि पानगळती होते. जर किड्यांची संख्या नियंत्रणात नाही ठेवली गेली तर पीकाचे खूप नुकसान होऊ शकते. तरीपण हे किडे रोपाच्या वाढीसाठी आणि पीकासाठी मोठ्ठा धोका नाहीत.
परजीवी वॅस्प जाती जसे कि कोटेशिया एसपीपी द्वारे संसर्गाचे जैविक नियंत्रण केले जाऊ शकते. शिकारी किडे जसे कि नाकतोडा किंवा फायदेशीर लेडीबर्ड बीटल जातीसुद्धा ह्या किड्यांचे नियंत्रण करु शकतात. नेमॅटोडस जसे कि स्टेनेरनेमा एसपीपीसुद्धा ह्या किड्यांच्या नियंत्रणात मदत करु शकतात.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन प्रथम ठेवा. जर कीटनाशकांची गरज लागली तर ज्या उत्पादात कार्बारिल किंवा मॅलेथियॉन आहे त्याची फवारणी वांग्यातील पानांना मुडपणार्याी किड्यांच्या नियंत्रणासाठी करा.
प्रौढ मध्यम आकाराचे, हलक्या तपकिरी ते ऑलिव्ह हिरव्या रंगाचे पतंग असतात ज्यांच्या पुढच्या पंखांच्या बाहेरच्या बाजुला तीन बाजुंनी गडद धब्बा असतो. पाठचे पंख पारदर्शक सफेद असतात. पतंगांची मादी ८-२२ च्या संख्येने पानांच्या वरच्या बाजुला अंडी घालते, जास्त करुन ताज्या पानांवर. ३-५ दिवसात अळ्या बाहेर येतात. त्या जांभळ्या-तपकिरी आणि गुटगुटीत असतात, त्यांच्या ढुंगणावर पिवळे किंवा क्रीम रंगाच्या खळ्या असतात आणि पाठीवर लांब केस असतात. अळ्या वाढण्यास ४ अठवडे लागतात. मग त्या गुंडाळलेल्या पानातच कोषात जातात. अजुन ७-१० दिवसांनी प्रौढ पतंगांची नवी पिढी बाहेर पडते. हवामानाप्रमाणे दर वर्षी साधारणपणे ३-४ पिढ्या तयार होतात.