Pectobacterium atrosepticum
जीवाणू
काळ्या कुजीचे लक्षण पहिल्यांदा खोडाच्या बुडावर पाणी शोषल्यासारख्या डागांनी दिसते. हे डाग नंतर मोठे होऊन एकमेकात मिसळून गडद होतात आणि वर पर्यंत पोहोचतात. खोडाच्या आतील भाग कुजतो आणि काळा पडतो, ज्यामुळे पाणी आणि पोषकांचा पुरवठा झाडाच्या शेंड्याकडील वरच्या भागात नीटपणे होत नाही. संक्रमित खोडावरील पानांच्या कडा गोळा होतात व पाने पिवळी पडून वाळतात. झाड कोलमडतात किंवा सहजपणे जमिनीतुन उपटता येतात. कंद आणि खोडाजवळचा भाग काळा पडून कुजतो. जसजसा रोग वाढत जातो तसतसा एकतर पूर्ण कंद किंवा फक्त आतील गाभा कुजतो.
या जिवाणू विरुद्ध कोणतेही जैविक उपचार उपलब्द नाहीत.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. कॉपर मिश्रणे वापरुन ह्या जिवाणूच्या प्रसारास प्रतिबंध करता येतो. तरीपण अशी मिश्रणे पर्यावरणास आणि मानवी स्वास्थ्यासाठी हानीकारक असु शकतात.
रोगाचा विकास बहुधा बियाणांचा कंद कुजण्याआधीच किंवा रुजल्यानंतर लगेच होतो. ओले हवामान कुजेच्या वाढीस अनुकूल असते. लागवडीच्या ठिकाणी जमिन कडक असणे किंवा पाणी जमा होणे ह्याने काळ्या कुजीला संवेदनशील करते. झाडात जिवाणू कुजलेल्या मुळातुन किंवा जमिनीवरील पाल्यापाचोळ्यातुन आत शिरतात. किडींमुळे किंवा शेतीउपयोगी हत्यारांमुळे झालेल्या जखमेतुन जीवाणुंना आत शिरकाव करता येतो.