PMTV
विषाणू
फांदीवरील खालच्या किंवा मधल्या पानांवर ठळक पिवळे धब्बे आणि वर्तुळे किंवा रेषांचा वेिशिष्ट सौरचना विसकित होतो. थोडी कमी प्रचलित लक्षणे आहेत, वरील कोवळ्या पानांवर V आकाराची फिकट, पाण्याने भिजल्यासारखी नक्षी दिसणे, ज्यामुळे उठुन दिसणारी ठिगळांची सौरचना तयार होते. मॉप-टॉप विषाणूंमुळे पेरे बारीक पडतात, त्यांच्या सभोवताली वाढणारी झाडी किंवा गोळा होणारी झाडी येते. काही छोट्या पानांच्या कडा नागमोडी किंवा गोळा झालेल्या असतात ज्यामुळे वाढ झुडपासारखी किंवा गोळा झालेली असते. १-५ सें.मी. व्यासाची केंद्रीत वर्तुळे कंदाच्या पृष्ठभागावर येतात. कंदाच्या आतही तपकिरी वाळलेल्या सरळ, गोलाकार किंवा वर्तुळाकार रेषा विकसित होतात.
जमीन आणि आमिष झाड पद्धत वापरुन विषाणूंना वेगळे करुन त्यांची उपस्थिती तपासा आणि सांकेतिक झाडे वापरुन रोग लवकर ओळखा. ज्या बटाट्याच्या डोळ्यात वाळल्याची नक्षीची लक्षणे दिसत नाहीत त्याची लागवड करा.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. ह्या रोगावर कोणताही प्रभावी, पर्यावरणीयदृष्ट्या सुरक्षित असे रसायनिक नियंत्रण नाही आणि रोगाचा प्रसार टाळण्यासाठी सर्वात उत्कृष्ट पद्धत आहे विषाणू मुक्त कंदांची पीएमटीव्ही मुक्त जमिनीत लागवड करणे .
बटाट्यावरील मॉप-टॉप विषाणू (पीएमटीव्ही) मुळे नुकसान उद्भवते, जे जमिनीतील त्यांच्या बुरशी वाहकांत सुप्तावस्थेत असतात. पावडरीच्या खपलीसारखी दिसणारी बुरशी (स्पाँगोस्पोरा सबटेराने) हे मातीजन्य जंतु आहेत आणि ह्या विषाणूंचा हाच फक्त वाहक आहे. जमिनीची मशागत आणि दूषित बियाण्यांमधून निघणाऱ्या धुळीमुळे कंदांमध्ये साठवणीत आणि प्रतवारी दरम्यान विषाणूंचा प्रसार दुय्यमपणे होतो. विषाणू आणि त्यांचे वाहक हे थंड आणि आर्द्र हवामानात सापडतात. संवेदनशील वाणात ह्या रोगाच्या उपस्थितीने कंदांचे उत्पादन आणि प्रत कमी झाल्याने उत्पन्नाचे खूप नुकसान होऊ शकते.