Phakopsora gossypii
बुरशी
उष्णकटिबंधीय तांबेर्याची पहिली लक्षणे जुन्या पानांवर दिसतात. पानाच्या वरच्या पृष्ठभागावर बारीक, ठळक पिवळे ते नारिंगी फोडाच्या स्वरुपात ती बहुधा दिसतात. तर पानांच्या खालच्या बाजुला तशाच रंगाचे पण थोडे मोठे आणि खडबडीत फोड दिसतात. जसा रोग वाढत जातो, ते मोठ्या उंचवटलेल्या फिकट तपकिरी बुरशीच्या फोडात बदलतात आणि सभोवताली पिवळी प्रभावळ दिसते. जेव्हा ते फुटुन बिजाणू सोडतात तेव्हा ते एकमेकात मिसळतात आणि अनियमित गडद तपकिरी ठिपके तयार होतात. फांद्या आणि देठांवर हे फोड बहुधा लांबट असतात आणि जास्त उंचवटत नाहीत. जसा रोग वाढतो तशी झाडांची अकाली पानगळ होते आणि परिणामी बोंडांचा आकार कमी भरतो.
कोरिम्बिया सिट्रायोडोरियाची अर्क तेले असणारे उत्पाद १%, सिम्बोपोगॉन नारडस ०.५% आणि थायमस व्हल्गॅरिस ०.३% यांचा वापर इतर तांबेर्यां ची गंभीरता आणि घटना कमी करण्यासाठी केला गेला आहे.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. योग्य बुरशीनाशके निवडणे आणि योग्य वेळी वापरणे हे महत्वाचे आहे. हेक्झाकोनॅझोल आणि प्रोपिकोनॅझोलवर आधारीत बु्रशीनाशके (१-२ मि.ली. प्रती ली पाणी) पेरणीनंतर ७५ दिवसांनी आणि नंतर १५ दिवसांच्या अंतराने सुमारे १२० दिवसांपर्यंत वापरल्यास उत्पादनाचे नुकसान कमी होते. मँकोझेब ०.२५% ग्रामा गवतात बिजाणू तयार होण्यापूर्वी फवारावे.
कपाशीवरील तांबेरा हा आक्रमक रोग आहे जो फाकोस्पोरा गॉसिपि नावाच्या बुरशीमुळे होते. हा बियाणेजन्य किंवा मातीजन्य रोग नसल्याने याला जगण्यासाठी जिवंत हिरव्या भागांची गरज भासते. हंगामात कपाशीवरील फोडात तयार झालेले बिजाणू शेताच्या आजुबाजुच्या ग्रामा गवताला (बाऊटेलोवा प्रजाती) संक्रमित करतात आणि त्यांच्या पानांवर लांबट तपकिरी किंवा काळे डाग येतात. पुढच्या हंगामाच्या सुरवातीला या गवतातील फोड फुटुन बिजाणू झाडाच्या नैसर्गिक छिद्रे किंवा जखमांच्या ऐवजी झाडांच्या थेट पेशीत शिरतात. जास्त आर्द्रता, पाने ओली रहाणे आणि मध्यम ते ऊबदार तापमान हे रोगास पूरक आहेत.