Cordana musae
बुरशी
पिवळे किंवा फिकट तपकिरी, लंबगोलाकार किंवा डोळ्याच्या आकाराचे डाग खालील पानांच्या कडेवर येतात. कालांतराने हे डाग मोठे होऊन त्यांचे केंद्र करपट बनतात आणि हळुहळु स्पष्ट आणि निश्चित समकक्ष क्षेत्र तयार होतात. पानांच्या वाढीबरोबरच शीरांच्या समांतर या डागांचे लांबट होणे देखील वाढते. बरेचसे डाग एकत्रित येऊन पिवळ्या किनार भागासकट मोठे करपट भाग तयार होतात. जेव्हा पानांच्या कडांवर संक्रमण झालेले असते, तेव्हा बारीक केंद्रीत डाग विकसित होतात जे कालांतराने वाढुन मोठ्या फिकट तपकिरी करपट भागाच्या पट्ट्यात बदलतात. पट्टे काही वेळा मध्यशीरेपर्यंत वाढतात. संक्रमित भागाच्या भोवती ठळक पिवळ्या प्रभावळीचे भाग असल्याने रोगट पाने पटकन लक्षात येतात.
या रोगाविरुद्ध कोणतेही फक्त जैविक उपाय उपलब्ध नाहीत त्यामुळे केळीच्या बागेचे योग्य व्यवस्थापन करणे महत्वाचे आहे. गंभीर संक्रमणात, जैविक कॉपर द्रावणे उदा. १% बोर्डो मिश्रण संक्रमित भागांवर फवारले जाऊ शकते.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. केळीवर पानांवरील ठिपक्यांचे बरेच रोग असल्याने कोर्डाना पानांवरील ठिपकेच संक्रमित झाले आहेत आणि फ्रेकेल पानांवरील ठिपके किंवा सिगाटोका पानांवरील ठिपके नाहीत ना याची खात्री करा. गंभीर संक्रमात मँकोझेब ०.४% किंवा कॉपर ऑक्झि क्लोराइड ०.२-०.४% द्रावणावर आधारीत तेले वापरा. स्पर्शजन्य बुरशीनाशक जसे कि क्लोरोथॅलोनिल किंवा मँकोझेब आणि अंतरप्रवाही बुरशीनाशके उदा. टेब्युकोनाझोल किंवा प्रोपिकोनॅझोलची शिफारस केली जाते. वापरलेले बुरशीनाशक शेंड्यावरील पानांवर देखील पोहोचतील याची खात्री करा.
कोर्डाना मुसे नावाच्या बुरशीमुळे ही लक्षणे उद्भवतात. हिला कोर्डाना पानांवरील डाग असेही ओळखले जाते. ही केळीवरील सर्वात महत्वाच्या बुरशीजन्य रोगातील एक आहे, जी बहुतेक केळीचे पीक घेणार्या भागात आढळते. बीजाणूंचे वहन उडणार्या पाण्याने आणि वार्याने होते ज्यामुळे दाट लागवडीत ती खूप नुकसान करते. बुरशीची वाढ उष्ण आणि दमट हवामानातील वारंवार पाऊस पडणार्या परिस्थितीत चांगली होते. संसर्गामुळे होणा-या पानांच्या नुकसानामुळे प्रकाश संश्लेषण करणारे भाग आणि उत्पादनात घट होते.