Cercospora sojina
बुरशी
वाढीच्या कोणत्याही टप्प्यावर संक्रमण होऊ शकते पण हे जास्त करुन फुलधारणेच्या वेळी कोवळ्या पानांवर दिसते. सुरवातीची लक्षणे बारीक, तपकिरी पाणी शोषल्यासारखे ठिपके दिसतात. कालांतराने हे ठिपके वाढून (१-५ मि.मी) गोलाकार करपट डागात बदलतात ज्याचे केंद्र राखाडीसर असते आणि कडा गडद तपकिरी असतात. जर संक्रमण जास्त असेल तर पाने वाळून गळतात. चुरगळलेल्या केंद्रासकट लांबट ठिपके खोडावर येऊ लागतात. शेंगावर गोलाकार किंवा लांबट खोलगट तपकिरी ठिपके उमटतात. संक्रमित दाणे आक्रसलेले असतात आणि विविध आकाराचे तपकिरी ठिपके दिसतात.
उपलब्ध असल्यास जैविक उत्पादांबाबत एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. पायरॅक्लोस्ट्रोबिन असणार्या उत्पादांचा वापर जर लागणीच्या सुरवातीला आणि नंतर वाढीच्या काळात केल्यास बुरशीचा प्रसार रोखण्यास मदत होते. आर्द्र हवामानात बुरशीनाशके चांगले परिणाम देतात. जर पीक काढणीला २१ दिवसांपेक्षा कमी काळ उरला असेल तर उपचार सुरु करु नयेत.
सर्कोस्पोरा सोजिना बुरशीमुळे बेडकाच्या डोळ्यासारखे ठिपके दिसतात. ही बुरशी दोन पीकांमधल्या काळात शेतातील रोपांच्या अवशेषात किंवा बियाण्यात रहाते. जर संक्रमित बियाणे पेरली तर रोपे देखील संक्रमितच असतात. सोयाबीनची कोवळी पाने जुन्या पानांपेक्षा जास्त संवेदनशील असतात. उबदार, आर्द्र, ढगाळ हवामानाबरोबर वारंवार पडणारा पाऊन या रोगाच्या विकासाला अनुकूल असतो. संक्रमित सोयाबीनच्या रोपांचे अवशेष जर जमिनीवर तसेच सोडले तर ते देखील रोगाच्या वाढीस अनुकूल असतात.