Fusarium verticillioides
बुरशी
मक्याचे वाण, हवामान आणि रोगाची गंभीरता याप्रमाणे लक्षणे थोडी फार बदलू शकतात. रोग विशेषकरुन मोसमात उशीरा आणि साठवणीच्या काळात विकसित होतो. संक्रमित दाण्यांवर पांढरी, गुलाबीसर बुरशी निरोगी दाण्याच्या आजुबाजुला अधुनमधुन पसरलेली दिसते. दाण्यात रंगहीनताही दिसते. ते गव्हाळ किंवा तपकिरी रंगाचेही होऊ शकतात. ही रंगहीनता वरच्या टोकाच्या मध्यापासुन सुरु होऊन गोलाकारात पसरते. जर रोगाच्या विकासाला तापमान (उबदार आणि कोरडी हवा, कीटकांची उपस्थिती) अनुकूल असेल तर बुरशी पूर्ण कणसात घर करते आणि बुरशीची भरपूर वाढ दिसुन येते. पूर्ण कणीस वाळते आणि दाणे कदाचित पूर्णपणे नाहीसे होतात. पिकाच्या उत्पादनात मोठी घट होते. बुरशी विष सोडत असल्याने कणीस खाण्यायोग्य रहात नाही.
स्युडोमोनास फ्लुरोसेन्स नावाच्या जिवाणूवर आधारीत द्रावणांची बीज प्रक्रिया केल्यास किंवा फवारणीद्वारे वापरल्यास रोगाच्या घटना कमी होतात आणि विष उत्पादनही कमी होते.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. मोसमात लवकर बुरशीनाशकाचा वापर केल्यास कणसावरील संक्रमण सिमीत करता येते. नुकसान कणसात होत असल्याने बुरशीनाशकांचा परिणाम रोगाचा प्रतिकार करण्यासाठी जास्त होत नाही. ज्या किड्यांमुळे कणसाला इजा होते आणि त्यातुन बुरशी आत शिरते, त्यांचे नियंत्रण करण्याचा विचार करा. प्रोपिकोनाझोल असणारे उत्पाद १ मि.ली./ली. चा वापर दाणे कडक होण्याच्या सुमारास बु्रशीचे नियंत्रण करण्यासाठी वापरावे.
फ्युसॅरियम व्हर्टिसिलिऑइडस नावाच्या बुरशीमुळे हा रोग होतो पण फ्युसॅरियमच्या इतर जातीही अशीच लक्षणे दर्शवितात. ही बियाणे, झाडांचे अवशेष किंवा गवतवर्गीय पिके सारख्या पर्यायी यजमानात जगते. बीजाणूचे वहन मुख्यत्वेकरुन गारपीटीने किंवा किडे आणि पक्षांनी खाण्यासाठी केलेल्या जखमांतुन किंवा शेतात काम करताना कणसाला झालेल्या जखमेतुन ही बुरशी आत शिरते. तिथेच ती उगवते आणि आत शिरण्याच्या जागेपासुन दाण्यात घर करते. किंवा, ती झाडाच्या मुळाजवळ वसाहत करते व पद्धतशीरपणे वर चढत जाते. झाडांवरील संक्रमण विविध प्रकारच्या हवामान परिस्थितीत होऊ शकते पण लक्षणे मात्र उबदार आणि कोरड्या हवामानात आणि जेव्हा झाडे फुलधारणेच्या काळात असतात तेव्हा जास्त गंभीर होतात. मक्यावरील ही सर्वसामान्य बुरशी आहे.