Mycosphaerella angulata
बुरशी
ह्या बुरशीचा प्रादुर्भाव फक्त पानांवरच होत असतो. रोगाच्या सुरवातील बाधीत वेलींच्या पानांवर धूसर, फिकट पिवळे ठिपके जास्त करुन पानाच्या खालच्या टोकाला दिसतात. जसजसे ते आकाराने वाढतात, अनियमित तपकिरी सूक्ष्म ठिपके त्या ठिपक्याच्या केंद्रात दिसु लागतात ज्यामुळे ते कोणेदार दिसतात आणि जास्त स्पष्टही होतात. लक्षणे पानाच्या इतर भागांवरही दिसु शकतात, ज्यामुळे शेवटी पान पूर्णपणे पिवळे होते आणि मरते. जसजसा रोग वाढतो, त्याप्रमाणे मोसमाच्या शेवटी भरपूर पानगळ होते. पाने नसल्याने वेलीतील जोम कमी होतो आणि उत्पादनही कमी होऊन येणार्या द्राक्षांचा दर्जाही खालवतो.
मयकोस्फेरेला अँगुलाटावरील कोणतेही पर्यायी उपचार आमच्या माहितीत नाहीत. जर आपणांस ह्या रोगावरील उपचार माहिती असतील तर कृपया आमच्याशी संपर्क साधा. आम्ही आपल्या उत्तराची वाट पहात आहोत.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. पानांवरील कोनेदार ठिपक्यांचे नियंत्रण परंपरागत बुरशीनाशके मोसमाच्या सुरवातीला वेळेत आणि एका ठराविक अंतराने वापरल्यास प्रादुर्भाव टाळता येऊ शकतो.
रोगाची लक्षणे मयकोस्फेरेला अँगुलाटा नावाच्या बुरशीमुळे उद्भवतात. म्युस्काडाइन द्राक्षावरील (व्हिटिस रोटुंडीफोलिया) हा महत्वाचा रोग आहे पण तो इतर द्राक्षांनाही होऊ शकते. बीजाणू वार्याने आणि पाण्याच्या थेंबाद्वारे इतर पानांवर आणि वेलींवर पसरतात. ते पानावरील नैसर्गिक छिद्रातुन किंवा वेलीला झालेल्या जखमेतुन आत प्रवेश करतात आणि वेलींच्या ऊतींना बाधीत करतात. लागण झालेल्या पानात प्रकाशसंश्र्लेषण क्रिया फारच कमी होते, ज्यामुळे पाने गळतात, वेलींचा जोम कमी होते आणि मणी उन्हाने भाजतात. जर ह्या रोगाची लागण मणी धरायच्या आधी झाली तर लागण झालेले मणी परिपक्व होत नाहीत किंवा फार उशीरा होतात. ही बुरशी उष्ण, ओल्या परिस्थितीत खासकरुन पीक वाढीच्या काळात चांगलीच फोफावते.