Fusarium solani f. sp. phaseoli
बुरशी
पेरणीनंतर काही अठवड्यांनी संक्रमित रोपांची पाने पिवळी पडुन वाळतात. रोपांची वाढ खुंटते आणि जर हवामान परिस्थिती रोगाला अनुकूल असेल तर थोड्याच काळात मर होऊ शकते. उगवल्यानंतर एकाच अठवड्यात मुख्य मुळावर लालसर डाग किंवा छटा येणे, डाग एकमेकात मिसळणे आणि जसे ते सुकतात त्यावर मुळाच्या अक्षाच्या बाजुने चिरा पडणे हे जमिनीखालील लक्षणात येते. आडवी मुळे आणि मुळांची टोके आक्रसतात आणि वाळतात पण रोपाला चिकटुनच रहातात. नविन केसाळ मुळे या डागांच्या वर जमिनीच्या वरच्या थरात विकसित होऊ शकतात. संक्रमित भाग मऊ आणि बुरसट होत नाहीत म्हणुन "कोरडी मूळ कूज" हे सामान्य नाव पडले आहे. जर ती संक्रमित रोपे जगलीच तर त्यावर खूप कमी शेंगा लागतात आणि त्या शेंगांमध्ये कमी दाणे येतात.
बॅसिलस सबटिलिस बरोबर र्हिकझोबियाम ट्रॉपिकिसारख्या जैविक नियंत्रक घटकांनी बीज प्रक्रिया केल्यास काम होऊ शकते. ट्रायकोडर्मा हर्झियानमवर आधारीत द्रावणांचा वापर हे इतर सूक्ष्मजंतु उपचारात येते.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. फ्युरासियम मूळ कूजीवर बुरशीनाशके सामान्यपणे प्रभावी नसतात.
फ्युसारियम सोलानी नावाच्या बुरशीमुळे फ्युसारियम मूळ कूज होते जी जमिनीतील दसकटामंध्ये बरेच वर्षांपर्यंत जगु शकते. बुरशी वाढणार्या रोपात उगवल्यानंतर थोड्याच काळात शिरते आणि पाणी तसेच पोषकांचे वहन करणार्या भागात ठाण मांडते. ताण नसणार्या निरोगी रोपांवर बुरशीच्या उपस्थितीमुळे फारसे नुकसान होत नाही. तरीपण जर हवामान परिस्थिती विपरित (दुष्काळ, पाणीने भरलेली जमीन, पोषके व्यवस्थित न मिळणे, खोल पेरणी, घट्ट जमिन, तणनाशकांमुळे जखमा) असेल तर पाणी आणि पोषकांचे वहन बाधीत झाल्यामुळे ताण येतो आणि लक्षणे उमटतात. अशा परिस्थितीत उत्पादनाचे चांगलेच नुकसान अपेक्षित आहे.