Helminthosporium solani
बुरशी
लक्षणे सामान्यतः काढणी करते वेळेस दिसतात पण साठवणीच्या काळात रोग वाढतो. साठवणीच्या काळात बटाट्यांवर रुपेरी डाग दिसतात जे नंतर मोठे होऊन तपकिरी कडा असलेल्या वर्तुळात बदलातात. डाग नंतर एकमेकांत मिसळुन तपकिरी होतात, ज्यामुळे न धुतलेल्या बटाट्यांवर ते दिसायला कठिण जातात. बटाट्याच्या वाणाप्रमाणे सालीचे रंग बदलत असल्याने डाग देखील वेगवेगळ्या प्रकारचे आढळतात. संक्रमित बटाट्याची साल मऊ पडून सुरकुतते आणि अखेरीस निघुन जाते. इतर जंतुंमुळे दुय्यम संक्रमाणाची शक्यता होऊ शकते.
नैसर्गिक जैवनाशक (हायड्रोजन पॅरॉक्साइड) किंवा जैविक उत्पाद (बॅसिलस सबटिलिस, लवंग तेल)च्या वापराने रुपेरी बुरशीची जोखिम कमी करण्यात, सिमित किंवा काहीच परिणामकारकता दिसुन आली नाही
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. बीज बटाट्यांवर पेरणी करण्याआधी किंवा काढणी करते वेळेस बुरशीनाशकांचे उपचार केल्याने लागणीचा प्रतिबंध होऊ शकतो. बेनोमिल आणि थियाबेन्डाझोल कंदांवर पावडरीच्या रुपात धुरळणी केल्यास साठवणीच्या काळात किंवा पुढच्या हंगामात रुपेरी बुरशीच्या घटना कमी केल्या जाऊ शकतात.
रुपेरी बुरशी (सिल्व्हर स्कार्फ) हे बीजजन्य बुरशी हेलमिनोसोस्पोरियम सोलानी द्वारे होते. ही कंदात दीर्घ कालावधीपर्यंत जगू शकते आणी सालीला संसर्ग करते. लागण जमिनीतुन, बाधीत कंदाचा बियाणे म्हणुन उपयोग केल्याने किंवा साठवणीच्या ठिकाणी बीजाणु राहिल्याने होऊ शकते. साठवणीच्या ठिकाणी ३ डिग्री सेल्शियसचे तापमान आणि ९०% पेक्षा कमी सापेक्ष आर्द्रता राखल्यास रोगाची वाढ कमी होते. साठवणीच्या काळात कंदात बाष्प धरणे (कंदाच्या तपामानापेक्षा हवा उष्ण असणे) याने समस्या वाढते. जरी बटाटे खाण्यालायक असले तरी त्याचे बाजारमूल्य खूपच घसरते.