Spongospora subterranea
बुरशी
झाडाच्या जमिनीवरील भागात या रोगाची लक्षणे दिसत नाहीत. सुरवातीची लक्षणे बटाट्याच्या कंदावर बारीक,गोलाकार, थोड्या उंचावलेल्या जांभळट तपकिरी फोडाच्या रुपात दिसतात जे हळुहळु आकाराने वाढत जाऊन एकमेकात मिसळतात आणि कालांतराने हे फोड बटाट्याच्या कंदाची साल फाडुन फुटतात आणि गडद तपकिरी भुकटीचे कँकर्स तयार होतात ज्यांना स्कॅब म्हटले जाते. सूज आणि गाठी किंवा मस्से विकसित झाल्यामुळे बटाटे विकृत आकाराचे होऊन बाजारात विकले जात नाहीत. जमिनीची आर्द्रता उच्च असल्यास डाग आतल्या बाजुला वाढतात, ज्यामुळे खोल खड्डे तयार होऊन आतील बराच भाग नाश पावतो. विसंगती साठवणीतही वाढतच जाते.
या जंतुविरुद्ध कोणतेही पर्यायी उपचार उपलब्ध नाहीत म्हणुन प्रतिबंधक उपाय करण्याची काळजी घ्या.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. मेटाम सोडियम किंवा फल्युएझिनामने जमिन भिजविली असता काही वेळा चांगले काम होते पण ते सुद्धा बहुधा वातावरणाच्या परिस्थितीवर आणि जमिनीच्या प्रकारावर अवलंबुन असते.
पावडरी स्कॅब हे जमिनीतून उद्भवणाऱ्या जंतुंमुळे (स्पॉन्गोस्पोरा सबटेरेनिया) होतो आणि हे जंतु जमिनीत ६ वर्षांपर्यंत जगु शकतात. थंड हवामानात (१२-१८ डिग्री सेल्शियस) आणि जड, आम्लाच्या जमिनीत जिथे पाणी साठते तिथे हा रोग सामान्यपणे सापडतो. आलटून पालटून येणारे ओले आणि कोरडे वातावरण देखील या रोगाच्या वाढीसाठी अनुकूल असते. संक्रमित बियाणांचे कंद, कपडे, हत्यारे किंवा शेणखते या जंतुंचे वहन करतात. रोगाच्या संक्रमणाची सुरुवात कंद धारणेच्या काळात कंदातील नैसर्गिक छिद्रातुन, डोळ्यातुन किंवा जखमातुन होते. बटाट्याचे लालसर तपकिरी वाण नुकसानीची फारच कमी लक्षणे दर्शवितात. पावडरी स्कॅब हे सोलॅनिसियस कुटुंबातील बऱ्याच पिकांवर संक्रमण करते, उदा. टॉमॅटो.