जर्दाळू
छोटे छिद्र पडणारा रोग
Wilsonomyces carpophilus
बुरशी
थोडक्यात
- पिवळ्या किनारींचे जांभळट किंवा लालसर डाग नविन पानांवर येतात आणि क्वचित कळ्यांवरही येतात.
- त्यांचा मध्य तपकिरी किंवा लालसर तपकिरी होतो आणि नंतर गळतो ज्यामुळे विशिष्ट "शॉट होल" चा परिणाम झाडाच्या भागांवर दिसतो.
- फांद्यांवरील कळ्या मरतात आणि चिकट कँकर्स येतात.
- फळांवर बहुधा पृष्ठभागाच्या वरच्या बाजुला जांभळ्या किनारीचे खडबडीत आणि बुचासारखे डाग दिसतात.
मध्ये देखील मिळू शकते
जर्दाळू
लक्षणे
सुरवातीची लक्षणे वसंत ऋतुत दिसतात आणि वैशिष्ट्ये जांभळट किंवा लालसर डाग नविन पानांवर आणि क्वचित फुटव्यांवर आणि कळ्यांवर दिसणे अशी असतात. ह्या डागांभोवती बहुधा फिकट हिरवी किंवा पिवळी किनार असते. जसे ते मोठे होतात त्यांची केंद्रे आधी तपकिरी किंवा लालसर तपकिरी होतात आणि नंतर ती सुकुन गळतात, ज्यामुळे त्या भागात विशिष्ट 'शॉट होल' परिणाम दिसतो, म्हणुन रोगाचे हे सामान्य नाव आहे. अकाली पानगळ होऊ शकते. फांद्यावरील कळ्या मरतात, चिकट स्त्राव गळणारे कँकर्स किंवा डाग येतात. फळांवर वरच्या बाजुच्या पृष्ठभागावर खडबडीत आणि बुचासारखे जांभळ्या किनारीचे डाग येतात. ह्यामुळे फळ विद्रुप होते आणि विक्रीयोग्य नसते. ह्या डागांच्या मध्यावर भिंगाच्या सहाय्याने सूक्ष्म काळे ठिपके पाहिले जाऊ शकतात.
शिफारशी
जैविक नियंत्रण
हिवाळ्याच्या सुरवातीला कॉपरवर आधारीत बुरशीनाशकांचे फवारे मारणे हा ह्या रोगाविरुद्धचा पहिला बचाव असु शकतो. घरगुती बोरडॉक्स मिश्रण किंवा बाजारातील कॉपरची द्रावणे खरेदी केली जाऊ शकतात. पानगळ झटपट होण्यासाठी आणि नविन हंगामात बुरशीची उपस्थिती कमी करण्यासाठी शरद ऋतुत उशीरा झिंक सल्फेटचे फवारे पानांवर मारले जाऊ शकतात.
रासायनिक नियंत्रण
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. फळांना सुरक्षित ठेवण्यासाठी, फुलधारणेच्या आधी आणि नंतर म्हणजे कळ्या लागायला सुरवात झाल्यापासुन ते पाकळ्या गळेपर्यंत बुरशीनाशकांचे फवारे मारले जाऊ शकतात. फुलधारणेच्या काळातील हवामानवृत्ताप्रमाणे फळांचे रक्षण करण्यासाठी फवार्‍यांची गरज आहे कि नाही हे समजेल. ह्या टप्प्यावर कॉपरचा वापर शिफारशीत नसल्याने, थिराम, झिराम, अॅझोक्सिस्ट्रोबिन, क्लोरोथॅलोनिल, आयप्रोडियॉनवर आधारीत बुरशीनाशकांची शिफारस केली जाते.
कशामुळे झाले
विलसोनोमायसेस कार्पफिलस नावाच्या बुरशीमुळे ही लक्षणे उद्भवतात, जी स्टोन फळांच्या (टणक बियांची फळे, उदा. चेरी, पीच, बदाम आणि अॅप्रिकॉट) पुष्कळ जातींना संक्रमित करते. इंग्लिश लॉरेल आणि पीचवर्गीय झाडे यांचे पर्यायी यजमान आहेत. डागांत, कळ्यांत, काटक्यांत किंवा ममीफाइड फळात बुरशी विश्रांती घेते. जेव्हा हवामान परिस्थिती अनुकूल असते तेव्हा त्यांची वाढ परत सुरु होते आणि बीजाणू तयार केले जातात ज्यांचा प्रसार पावसाच्या उडणार्‍या पाण्याने निरोगी भागांवर होतो. पाने जास्त काळ (१४-२४ तास किंवा जास्त) ओली रहाणे आणि तापमान सुमारे २२ अंश असल्यास बुरशीच्या जीवनचक्राला चांगला मानवते आणि त्यांची निरोगी झाडांवर संक्रमण करण्याची संभवता वाढते. ऊबदार, धुके असणारे किंवा पावसाळी हिवाळे आणि वसंत ॠतुतील जास्त पावसाने बीजाणू तयार होणे आणि प्रसारीत होण्यास बढावा मिळतो. हा रोग फक्त स्टोन फळांच्या झाडांवरच विकसित होतो आणि तो ही फक्त वसंत ऋतुतील सहसा न असणार्‍या ओल्या हवेत.
प्रतिबंधक उपाय
- सिंचनाच्या वेळी खालील झाडीवर पाणी उडु देऊ नका.
- रोगाच्या लक्षणांसाठी बागेचे नियमित निरीक्षण करा.
- संक्रमण लक्षात येताच, संक्रमित फांद्या काही सें.मी.
- निरोगी भागापर्यंत छाटा.
- शेतकाम झाल्यानंतर छाटणीची उपकरणे आणि इतर साहित्य निर्जंतुक करा.
- छाटलेल्या फांद्या आणि लाकुड शेतातुन काढुन नष्ट करा.
- झाडाजवळ लसुण किंवा कांद्यासारखी रोपे जंतुंना पळवुन लावण्यासाठी लावा.
- किंवा खोडाभोवती सेंद्रिय पालापाचोळा अंथरा.
सामायिक करा
प्लँटिक्स डाऊनलोड करा
