इतर
फळ झाडावरील देवी रोग
Neonectria ditissima
बुरशी
थोडक्यात
- लालसर खोलगट भागात काटक्यांवर दिसण्यापासुन संक्रमणाची सुरवात होते.
- हे डाग नंतर वाढुन कँकर्समध्ये बदलतात जे फांद्यांना पूर्णपणे वेढुन मारून टाकतात.
- मोठ्या फांद्यांवर मेलेली साल तशीच रहाते आणि त्यावर केंद्रित वर्तुळे आणि उंचावलेल्या कडा दिसतात.
- क्वचित विकसित होणार्‍या फळांतही सुकलेली "डोळे कूज" पुष्पकोषांवर दिसते.
मध्ये देखील मिळू शकते
इतर
लक्षणे
गोल किंवा अंडाकृती खोलगट भाग (कँकर्स) खोडाच्या आणि फांद्यांच्या मृत सालींवर दिसतात. जखमेच्या सभोवताली किंवा काटक्यांच्या पेरांवर आणि कोवळ्या फांद्यांवर लालसर खोलगट भागांनी संक्रमण सुरु होते. हे डाग नंतर एकाच हंगामात कँकर्समध्ये रुपांतरीत होतात आणि फांदीला वेढुन मर करतात. मोठ्या फांद्यांवर तपकिरीसर लाल, शंकुकृती, खोलगट भाग असतात जे नंतर फुटतात आणि त्याच्या मध्यावर मृत लाकुड दिसते. मेलेल्या सालीवर वर्षांपासुन जमा झालेली केंद्रित वर्तुळे आणि विशिष्टपणे उंचावलेल्या कडा दिसतात. कँकर्सच्या वरील भागातील फांद्या कमजोर होतात आणि हळुहळु मरतात. विकसित होणार्‍या फळांवरही काहीवेळा हल्ला होतो आणि सुकलेली "डोळे कूज" पुष्पकोषांवर दिसते.
शिफारशी
जैविक नियंत्रण
आजपर्यंत ह्या बुरशीचे जैव नियंत्रण उपलब्ध नाही. कॉपरवर आधारीत जखमांचे सील उत्पाद फळांच्या झाडावरील कँकर्सच्या घटना सीमित करण्यासाठी वापरले जातात.
रासायनिक नियंत्रण
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. संक्रमित फांद्या छाटल्यानंतर, उघड्या भागाचे उपचार जखमांवरील सील उत्पादाने केले पाहिजेत किंवा रंग लावावा. कॉपर हायड्रॉक्साइड किंवा कप्तानवर आधारीत बुरशीनाशकांचा वापर फळांच्या झाडावरील कँकर्सच्या घटना सीमित करण्यापुरताच असतो. कॉपर उपचारही पानगळीच्या वेळी आणि कळ्या वाढण्याच्या सुमारास केला जाऊ शकतो.
कशामुळे झाले
नेक्ट्रिया गॅलिगेना नावाच्या बुरशीमुळे ही लक्षणे उद्भवतात, जी सफरचंदासकट पुष्कळशा झाडांच्या सालीवर हल्ला करते. बुरशीचा प्रसार जलजन्य बीजाणूंद्वारे उन्हाळ्यात आणि वायुजन्य बीजाणूंद्वारे हिवाळ्यात आणि वसंत ऋतुत होतो. हे दोन्ही प्रकारचे बीजाणू जेव्हा ओरखड्यात किंवा जखमी भागात पडतात तेव्हा संक्रमण सुरु करतात. छाटणीच्या जखमा, गोठलेल्या दवाच्या जखमा, खपलीच्या रोगामुळे झालेल्या जखमा आणि माव्यांमुळे झालेल्या जखमा संक्रमाणास अनुकूल असतात. आर्द्र जमिनीत, जड जमिनीत आणि आम्ल जमिनीत कँकर्सचे रुप गंभीर असते. रोगाच्या उद्रेकासाठी १४-१५.५ डिग्री सेल्शियस तापमान चांगले असते. झाड जास्त काळ (६ तास किंवा जास्त) ओले रहाणे हाही एक महत्वाचा घटक आहे. झाडाचा जोम आणि संक्रमित भागांवर नविन सालीची निर्मिती करण्याची झाडाची क्षमता यावर अवलंबुन कँकर्स वॅक्स आणि वेनची मापे असतात.
प्रतिबंधक उपाय
- उपलब्ध असल्यास प्रतिकारक वाण लावा.
- शेतात काम करताना किंवा काढणीच्या वेळी झाडांना इजा होऊ देऊ नका.
- संतुलित खते देण्याची आणि छाटणी करण्याची काळजी घ्या.
- कोरडे हवामान असतानाच छाटणी करा आणि छाटणीचे सामान नेहमी चांगले साफ ठेवा.
- बागेचे नियमित निरीक्षण करुन सर्व प्रभावित फांद्या आणि काटक्या काढुन टाका.
- छाटणीच्या जखमांना सुरक्षा जखम कवच उत्पादाने बंद करा.
- शेतात निचरा चांगला होत आहे ह्याची काळजी घ्या.
- गरज लागल्यास लाइम करुन जमिनीचा सामू वाढवा.
सामायिक करा
प्लँटिक्स डाऊनलोड करा
