Phytophthora cactorum
बुरशी
सफरचंद आणि पेयर झाडावरील पहिली लक्षणे पानांवर दिसतात आणि वैशिष्ट्यपूर्णतेने कोंबाची वाढ कमी होते, पाने छोटी पिवळसर मरगळलेली असतात. झाडे देखील खुजी असु शकतात. या वेळेपर्यंत मूळ आणि शेंड्यात कुजीचा चांगलाच विकास झालेला असतो. साल काढल्यास आतील ठराविक भागात नारिंगी ते लालसर तपकिरी छटा दिसतात. जसजसा रोग वाढत जातो, या छटा देखील मोठ्या होऊन तपकिरी होतात. वाहक भाग सुकल्याने किंवा कुजल्याने पोषके संपूर्ण झाडात पसरत नाहीत. फिकट मरगळलेली पान, पानगळ होणे आणि यामुळे झाडाची वाढ खुंटणे यासारखी सामान्य ताणाची लक्षणे दिसतात. बर्याच हंगामानंतर झाडाचा ऱ्हास होतो आणि अखेरीस मरतात. फळावर गडद तपकिरी डाग येऊन फळ कूज देखील होऊ शकते. फळांची झाडे त्यांच्या परिपक्वतेच्या वेगवेगळ्या टप्प्यांवर या कुजीला संवेदनशील असतात.
या बुरशीविरुद्ध आजपर्यंत तरी कोणत्याही जैविक पद्धती विकसित झालेल्या नाहीत. तरीपण, कॉपरवर आधारीत बुरशीनाशके संक्रमित खोडाच्या उपचारासाठी वापरली जाऊ शकतात.
नेहमी एकात्मिक दृष्टीकोन ठेवा म्हणजे प्रतिबंधक उपायांबरोबरच उपलब्ध असल्यास जैविक उपचार पद्धतीचा वापर करा. मेफेनोक्झॅम, एट्रिडियाझोल किंवा फोसेटिल-अल्युमिनम असणारी बाजारातील बुरशीनाशके मातीतील दूषितपणा घालविण्यासाठी वापरली जाऊ शकतात पण झाडाच्या संक्रमित भागांच्या उपचारात काहीच कामाचे नाहीत. मेटालॅक्झिल+मँकोझेब ह्या मिश्रणाची झाडाच्या बुडाभोवती आळवणी केल्यास या पी. कॅक्टोरम खोडातील वाढ प्रतिबंधित करता येते.
फायटोप्थोरा कॅक्टोरम नावाच्या जमिनीतील बुरशीमुळे ही लक्षणे उद्भवतात जिचे यजमान भरपूर आहेत. ही ओल्या जमिनीत फोफावते आणि म्हणुन पाणी साचणार्या भागात, पाणथळीत किंवा शेतातील आर्द्रता जास्त असल्यास समस्या करते. ऊबदार काळात यांचे बीजाणू तयार होतात आणि म्हणुन संक्रमण होते. ही सफरचंद आणि पेयर या दोन्ही झाडांना प्रभावित करते पण पेयर झाडात क्वचितच हिची समस्या दिसते. फुलधारणेच्या आधीचा काळ हा संक्रमणासाठी अधिक चिंताजनक काळ आहे. गळलेल्या फळांतुन बुरशीचे बीजाणू बाहेर येणे किंवा संक्रमित कलम वापरणे हे संक्रमणाचे मोठे स्त्रोत आहेत. संक्रमण जमिनीखाली असल्यास शेंडा कूज आणि मुळ कुजेची लक्षणे आढळतात. मध्य कूज खोडाच्या खालच्या भागात जमिनीच्या वर होते. दोन्ही बाबतीत पानांवरील लक्षणे मुळांच्या आतील कूज आणि वाहक भाग खराब झाल्याचे दर्शवितात.