काळजी
बाजरीची पेरणी घट्ट, ओलसर गादीवाफ्यात उथळपणे करावी. हे एक खोल-मुळ पीक आहे ज्यामुळे जमिनीच्या खालच्या थरातुन उर्वरित पोषकद्रव्ये शोषते, त्यामुळे अन्य धान्य पिकांपेक्षा यास कमी खतांची आवश्यकता असते. या पिकाला खूप जास्त कीटकनाशक वापरण्याची गरज बहुधा भासत नाही. फुलधारणेनंतर ४० दिवसातही जर कणसाला दोन बोटांच्या चिमटीत दाबल्यास दाणे बाहेर येत असतील तर काढणी केली जाऊ शकते. ह्याची काढणी हाताने किंवा यंत्रानेही केली जाऊ शकते. धान्याला कोंब फुटण्यापासून वाचण्यापूर्वी त्यांना साठविण्यापूर्वी पूर्ण वाळविणे अत्यंत गरजेचे आहे.
माती
कमी सुपिक आणि जास्त क्षारपट किंवा सामू असणार्या जमिनीतही बाजरीची लागवड केली जाऊ शकते ज्यामुळे हा इतर पिकांचा चांगला पर्याय होऊ शकतो. खालच्या जमिनीच्या थरात जास्त अल्युमिनियम सामग्री असणार्याआम्ल जमिनी देखील हे सहन करु शकते. तरीपण याला पाणथळ किंवा भारी जमीन सहन होत नाही.
हवामान
बाजरीची लागवड दुष्काळी आणि जास्त तापमान असणार्या प्रदेशात देखील केली जाऊ शकते. धान्य पिकण्यासाठी दिवसा उच्च तापमान आवश्यक असते. दुष्काळास प्रतिकारक असले तरी याला संपूर्ण हंगामात एकसमान विखुरलेल्या पावसाची गरज असते.