Caryedon serratus
പ്രാണി
ദ്വാരങ്ങളിൽ നിന്ന് ലാർവകൾ പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്നതും വിത്തറകൾക്ക് പുറത്ത് പുഴുക്കൂടുകളുടെ സാന്നിധ്യവുമാണ് ബാധിപ്പിന്റെ പ്രാഥമിക തെളിവ്. ബാധിക്കപ്പെട്ട വിത്തറകൾ പൊട്ടിച്ച് തുറക്കുമ്പോൾ സാധാരണയായി വിത്തുകൾക്ക് പ്രത്യക്ഷമായ കേടുപാടുകളൊന്നും കാണപ്പെടുന്നില്ല.
നിലക്കടല വിത്തറകൾ വേപ്പിൻ വിത്തുപൊടി അല്ലെങ്കിൽ കുരുമുളക് പൊടി ഉപയോഗിച്ച് പരിചരിക്കുക. വേപ്പെണ്ണ, പൊങ്ങ് എണ്ണ അല്ലെങ്കിൽ യൂക്കാലിപ്റ്റസ് എണ്ണ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് താങ്കൾക്ക് വിത്തറകൾ പരിചരിക്കാം. വിത്തറകൾ വായൂസഞ്ചാരമില്ലാത്ത പോളിത്തീൻ ബാഗുകളിലോ ഗാൽവനൈസ്ഡ് മെറ്റാലിക്/പിവിസി വിത്ത് ബിന്നുകളിലോ സൂക്ഷിക്കുക.
ലഭ്യമെങ്കിൽ ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം പ്രതിരോധ നടപടികളും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു സംയോജിത സമീപനം എപ്പോഴും സ്വീകരിക്കുക. മീഥൈൽ ബ്രോമൈഡ് ഉപയോഗിച്ച് 32 ഗ്രാം/ക്യൂബിക് മീറ്റർ എന്ന അളവിൽ 4 മണിക്കൂർ ഫ്യൂമിഗേറ്റ് ചെയ്യുക. തുടർന്ന് ക്ലോറിപൈറിഫോസ് 3 ഗ്രാം/കിലോഗ്രാം ഉപയോഗിച്ച് വിത്തുകൾ പരിചരിക്കുക, സംഭരണശാലകളുടെ ചുമരുകളിളും ബാഗുകളിലും രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ മാലത്തിയോൺ 50 ഇസി @ 5 മിലി/ലി അളവിൽ തളിക്കുക. ബാഗുകളിൽ ഡെൽറ്റാമെത്രിൻ @ 0.5 മില്ലി/ലി അളവിൽ തളിക്കുക.
മുതിർന്ന തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള വണ്ടുകളുടെ (സി. സെറാറ്റസ്) ലാർവകളാണ് കേടുപാടുകൾക്ക് കാരണം. മുതിർന്ന വണ്ടുകൾ വിത്തറകൾക്ക് പുറത്ത് മുട്ടകൾ (ചെറുതും അർദ്ധസുതാര്യവുമായതും) നിക്ഷേപിക്കുന്നു. മുട്ടകൾ വിരിഞ്ഞതിനുശേഷം ഇളം ലാർവകൾ മുട്ടയിൽ നിന്ന് വിത്തറകളുടെ ആവരണത്തിൽ നേരിട്ട് കുഴിക്കുന്നു. പാകമാകുന്നതുവരെ വിത്തുകളുടെ ബീജാപാത്രങ്ങളിൽ ഇവ ആഹരിക്കുന്നു. മുതിർന്ന വണ്ട് പിന്നീട് വിത്തറയിൽ ഒരു വലിയ ദ്വാരം ഉണ്ടാക്കുന്നു. മുതിർന്ന വണ്ട് അർദ്ധവൃത്താകൃതിയും തവിട്ട് നിറവും ഉള്ളവയാണ്, മാത്രമല്ല ഇവയ്ക്ക് സാധാരണയായി 7 മില്ലീമീറ്റർ നീളം ഉണ്ടാകും. അനുയോജ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ, അതിന്റെ ജീവിത ചക്രം പൂർത്തിയാക്കാൻ ഏകദേശം 40-42 ദിവസം വേണം. 30-33°C താപനിലയിൽ വണ്ടിന്റെ വികസനം അഭിവൃദ്ധിപ്പെടുന്നു.