Ralstonia solanacearum
ബാക്ടീരിയ
ഇളം ഇലകള് ദിവസത്തെ ഏറ്റവും ചൂടുകൂടിയ സമയത്താണ് വാടാന് തുടങ്ങുന്നത്, താപനില കുറയുമ്പോള് കുറെയൊക്കെ വീണ്ടെടുക്കും. അനുകൂല സാഹചര്യങ്ങളില്, വാട്ടം ചെടിയുടെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളെയും ബാധിക്കുകയും സ്ഥിരമായി നിലനില്കുകയും ചെയ്യും. വാടിയ ഇലകള് തങ്ങളുടെ പച്ച നിറം നിലനിര്ത്തുകയും തണ്ടുമായി ചേര്ന്നുനില്ക്കുകയും ചെയ്യും. വേരുകളും തണ്ടിന്റെ താഴ്ഭാഗവും ഇരുണ്ട തവിട്ടുനിറം പ്രകടമാക്കും. ദ്വിതീയ ബാക്ടീരിയയുടെ രോഗബാധ മൂലം ആക്രമണമേറ്റ വേരുകള് അഴുകിയേക്കാം. മുറിക്കുമ്പോള് തണ്ടുകള് വെള്ള മുതല് മഞ്ഞ വരെ നിറമുള്ള പാലുപോലെയുള്ള സ്രവം വമിപ്പിക്കും.
ക്രൂസിഫെറസ് കുടുംബത്തിൽപ്പെട്ട ചെടിയുടെ കാമ്പ് (ഹരിത വളം) മണ്ണിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നതു മൂലം രോഗാണു മണ്ണിലേക്ക് പകരുന്നത് (ജൈവ പുകയ്ക്കല്) തടയാന് കഴിയും. ചെടിയുടെ ഭാഗം മണ്ണില് കുഴിച്ചിടുന്നതിനു മുമ്പായി കൈകകളാലോ യാന്ത്രികമായോ അഴുകിക്കുകയോ വെട്ടി നുറുക്കുകയോ ചെയ്യണം. ചെടിയില് നിന്നുണ്ടാകുന്ന രാസപദാര്ത്ഥമായ തൈമോള് ഇതേ ഫലം നല്കും. സോളനെഷ്യസ് ചെടികളുടെ വേര് പടലങ്ങളില് കൂട്ടമായി താമസമാക്കുന്ന മത്സരബുദ്ധിയുള്ള ബാക്ടീരിയയും ഫലപ്രദമാണ്.
ലഭ്യമെങ്കിൽ ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം പ്രതിരോധ നടപടികളും ചേര്ന്ന സംയോജിത നിയന്ത്രണ സമീപനം സ്വീകരിക്കുക. കാരണമാകുന്ന രോഗാണുവിന്റെ മണ്ണിലൂടെ പകരുന്ന സ്വഭാവം മൂലം ഈ രോഗത്തിന്റെ രാസ ചികിത്സ അപ്രായോഗികവും, ഫലം കുറവുള്ളതോ നിഷ്ഫലമോ ആണ്.
രോഗാണുവിനു മണ്ണില് നിരവധി കാലം ജീവിക്കാന് കഴിയും, അവ ചെടിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിലും ഇതര ചെടികളിലും അതിജീവിക്കുന്നു. ഇവ പാര്ശ്വവേരുകള് ഇറങ്ങുമ്പോള് മൂലപടലത്തില് ഉണ്ടാകുന്ന മുറിവിലൂടെയാണ് ചെടിയില് പ്രവേശിക്കുന്നത്. ഉയര്ന്ന താപനില (30°C മുതല് 35°C വരെ), ഉയര്ന്ന ഈര്പ്പം, മണ്ണിലെ നനവ്, മണ്ണിലെ ക്ഷാരഗുണമുള്ള പിഎച്ച് എന്നിവ രോഗത്തിന് അനുകൂലമാണ്. കൂടുതല് കാലം ഈര്പ്പം തങ്ങി നില്ക്കുന്ന മണ്ണുകള് പ്രത്യേകിച്ചും കൂടുതല് രോഗബാധയേല്ക്കും. റാല്സ്റ്റൊനിയ സൊലാനസെരം രോഗബാധയേല്ക്കുന്ന പ്രധാന ചെടികള് തക്കാളി, പുകയില, ഏത്തവാഴ, വാഴ എന്നിവയാണ്.