Didymella fabae
കുമിൾ
വളർച്ചയുടെ എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളിലും വേരൊഴികെയുള്ള എല്ലാ സസ്യ ഭാഗങ്ങളിലും ലക്ഷണങ്ങൾ കാണപ്പെടും. കടും തവിട്ടുനിറമുള്ള അരികുകളോടുകൂടി തവിട്ട് പുള്ളികൾ ഇലകളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ക്ഷതങ്ങളുടെ മധ്യഭാഗം ചാര നിറമായി മാറുകയും, പിന്നെ സൂക്ഷ്മമായ ഇരുണ്ട കുത്തുകളാൽ പുള്ളികൾ ഉണ്ടാകുന്നു. ഈ ലക്ഷണമാണ് ഇതിനെ മറ്റു തരത്തിലുള്ള വാട്ട രോഗങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നത്. ഗുരുതരമായ അവസ്ഥകളിൽ ലഘുപത്രങ്ങൾ പാകമാകുന്നതിനുമുമ്പ് കൊഴിയുന്നു, കൂടാതെ തണ്ടുകളുടെ അഗ്രമുകുളങ്ങളിലെ നാശം ചെടിയെ വാടിയതുപോലെ ദൃശ്യമാകുന്നു. ഈ രോഗത്തിന്റെ മറ്റൊരു പ്രധാന സവിശേഷത വിത്തുകളിലെ നിറംമാറ്റമാണ്, സാരമായി ബാധിക്കപ്പെട്ട വിത്തുകൾ പർപ്പിൾ കലർന്ന തവിട്ടുനിറമായി, ചുരുങ്ങി അവയുടെ വലിപ്പം കുറയുന്നു. വിത്തുകളുടെ നിറം മങ്ങൽ അവയുടെ ഗുണവും വിപണി വിലയും കുറയ്ക്കുന്നു.
ഈ രോഗത്തിനെതിരെ ഇന്നുവരേയ്ക്കും ഒരു ജൈവ പരിചരണവും ലഭ്യമായിട്ടുള്ളതായി തോന്നുന്നില്ല. നിങ്ങൾക്കേതെങ്കിലും അറിയാമെങ്കിൽ ഞങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുക.
ലഭ്യമെങ്കിൽ ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം സംയോജിത നിയന്ത്രണ രീതികളും ചേർത്തുള്ള പ്രതിരോധ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കുക. നടീലിന് മുമ്പ് വിത്തുകൾ മുക്കി വെച്ചുകൊണ്ടുള്ള വിത്ത് പരിചരണം ഉപയോഗിക്കാം. ഇലകളിൽ തളിക്കുന്ന കുമിൾനാശിനികൾ ഉപയോഗപ്രദമാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും രോഗബാധ സംശയിക്കപ്പെടുന്ന ഇനങ്ങൾ കൃഷിചെയ്യുമ്പോൾ. പൈറാക്ലോസ്ട്രോബിൻ അല്ലെങ്കിൽ ക്ലോറോഥാലോനിൽ എന്നിവ സംരക്ഷണ പദാര്ത്ഥമായി ഉപയോഗിക്കാം, രോഗ നിവാരണത്തിനായി ഉപയോഗിക്കുകയാണെങ്കിൽ അവ വളരെ ഫലപ്രദമാണ്. പൂവിടൽ ഘട്ടത്തിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ തളിക്കുകയാണെങ്കിൽ വിത്തറകളുടെയും വിത്തിന്റെയും ബാധിപ്പ് തടയാൻ സാധിക്കും.
കുമിൾ രോഗകാരിയായ ഡിഡിമെല്ല ഫാബെ -യാണ് ലക്ഷണങ്ങൾക്ക് കാരണമാകുന്നത്, ഇവയ്ക്ക് മുന്നേ ബാധിക്കപ്പെട്ട ചെടി അവശിഷ്ടങ്ങളിലും വിത്തുകളിലും ഒരുപാട് വർഷം കഴിയാൻ സാധിക്കും. ബാധിക്കപ്പെട്ട വിത്തുകളിൽ നിന്നും വളർച്ച കുറഞ്ഞ ബാധിക്കപ്പെട്ട തൈച്ചെടികൾ മുളയ്ക്കുന്നു. ഗുണമുള്ള ബീജകോശങ്ങൾ ഉല്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു കൂടാതെ അവയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളാണ് രോഗം ചെടികളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കുന്ന പ്രധാന ഉറവിടം, അവ മഴവെള്ളം തെറിക്കുന്നതിലൂടെ ചെടിയുടെ താഴെയുള്ള ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിക്കുന്നു. ക്ഷതങ്ങളിലുള്ള ഇരുണ്ട പുള്ളികൾ കുമിളുകളുടെ ബീജകോശങ്ങൾ ഉല്പ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഘടനകളാണ്, മാത്രമല്ല അവ മഴയിലൂടെ മറ്റ് വിളകളിലേക്ക് വ്യാപിക്കുന്നു. പതിവായുള്ള മഴയും, ദീർഘനേരം നീണ്ടു നില്ക്കുന്ന ഇലകളിലെ നനവും (പ്രത്യേകിച്ചും വേനലിൽ) ബാധിപ്പിനും രോഗത്തിന്റെ വികസനത്തിനും അനുകൂലമാണ്. വിളകാലത്തിന്റെ അവസാന സമയത്തുള്ള നനവ് വിത്തറകളുടെയും വിത്തിലേയും ബാധിപ്പിന് ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ അവസ്ഥ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ആരോഗ്യമുള്ളതായി കാണുന്ന വിത്തുകൾ കൂടിയ അളവിലുള്ള കുമിളുകളെ വഹിച്ചേക്കാം.