Gibberella zeae
കുമിൾ
ചോളത്തിൽ, ചോളക്കതിരിലും തണ്ടിലും കാണപ്പെടുന്ന ലക്ഷണങ്ങളാണ് ഈ രോഗത്തിൻ്റെ സവിശേഷത. ആദ്യസമയത്തെ ലക്ഷണങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും ചോളക്കതിരുകളുടെ അഗ്രഭാഗത്ത് വെളുത്ത പൂപ്പലുകളായി കാണപ്പെടുന്നു, ഇത് പിന്നീട് പിങ്ക് അല്ലെങ്കിൽ ചുവപ്പ് നിറമായി മാറുന്നു. രോഗം മൂർച്ഛിക്കവേ, നിറംമാറ്റം പലപ്പോഴും പുറംതോടിനും ധാന്യങ്ങൾക്കും ഇടയിലായി, ചോളക്കതിരിൻ്റെ ബാക്കിയുള്ള ഭാഗത്തേക്കും വ്യാപിക്കുന്നു. ബാധിക്കപ്പെട്ട ചോളക്കതിരുകൾ മുഴുവനായും അഴുകിയേക്കാം. മുന്നേ- ബാധിക്കപ്പെട്ട ചെടികളുടെ ഇലകൾ മങ്ങിയ ചാരനിറം കലർന്ന- പച്ച വർണ്ണമായി മാറി വാടുന്നു. താഴ്ഭാഗത്തെ ഇടമുട്ടുകൾ മൃദുവായി ഇരുണ്ടനിറം മുതൽ ഇരുണ്ട തവിട്ട് നിറം വരെയായി മാറുന്നു. പിന്നീട്, വിരലിലെ നഖം കൊണ്ട് അനായാസേന ചുരണ്ടിമാറ്റാവുന്ന തരത്തിലുള്ള, കറുത്ത പുള്ളികൾ ഉപരിതലത്തിൽ വികസിച്ചേക്കാം. തണ്ടിൻ്റെ നീളത്തിലുള്ള ഛേദം പരിശോധിച്ചാൽ ചെറിയ കഷ്ണങ്ങളായ, പിങ്ക് അല്ലെങ്കിൽ ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ കലർപ്പോടെ നിറംമാറ്റം വന്ന കലകൾ ദൃശ്യമാകും. പ്രധാന വേര് ക്രമേണ അഴുകി, തവിട്ട് നിറവും ഒടിഞ്ഞുപോകാൻ സാധ്യത ഉള്ളതും ആയി മാറുന്നു. ചെടികൾ പാകമാകുന്നതിനുമുൻപ് മറിഞ്ഞുവീഴുകയും നശിക്കുകയും ചെയ്തേക്കാം.
ജി. സിയെ എന്ന രോഗാണുക്കളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ നിലവിൽ ജൈവ നിയന്ത്രണ നടപടികൾ ലഭ്യമല്ല. താങ്കൾക്ക് എന്തെങ്കിലും അറിയുമെങ്കിൽ ഞങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുക. രോഗാണുവിമുക്തമായ വിത്തുകൾക്ക് ചൂടുവെള്ളത്തിൽ മുക്കിവയ്ക്കുക. താങ്കളുടെ ആവശ്യത്തിന് അനുയോജ്യമായ താപനിലയും തവണകളും ദയവായി പരിശോധിക്കുക.
ലഭ്യമെങ്കിൽ ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം സംയോജിത നിയന്ത്രണ രീതികളും ചേർത്തുള്ള പ്രതിരോധ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കുക. ചോളത്തിലെ ഗിബ്ബറെല്ല തണ്ട് അഴുകൽ എന്ന രോഗം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിന് നിലവിൽ യാതൊരു കുമിള്നാശിനികളും ലഭ്യമല്ല. പ്രത്യേകിച്ചും ജി. സിയെ എന്ന രോഗാണുവിനാൽ സാരമായി ബാധിക്കപ്പെട്ട പ്രദേശങ്ങളിൽ വിത്തുകൾ കുമിള്നാശിനികൾ ഉപയോഗിച്ച് പരിചരിക്കുക.
ചെടികളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ, കൂടാതെ വിത്തുകളിലും സംഭാവ്യമായ ശൈത്യകാലം അതിജീവിക്കുന്ന ഗിബ്ബറെല്ല സിയെ എന്ന കുമിളുകളാണ് ലക്ഷങ്ങൾക്ക് കാരണം. ഈർപ്പമുള്ള, ഊഷ്മളമായ കാലാവസ്ഥയിൽ ബീജകോശങ്ങൾ ഉല്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുകയും കാറ്റിലും മഴവെള്ളം തെറിക്കുന്നതിലൂടെയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പ്രാഥമിക ബാധിപ്പ് സാധാരണയായി ബീജകോശങ്ങൾ പെൺ പൂങ്കുലകളിൽ എത്തുമ്പോൾ സംഭവിക്കുന്നു കൂടാതെ അവ കലകളിൽ പെരുകാൻ തുടങ്ങും. വേരുകൾ, തണ്ടുകൾ, ഇലകൾ എന്നിവിടങ്ങളിലെ മുറിവുകളാണ് ബാധിപ്പിന് സാധ്യതയുള്ള മറ്റ് സ്രോതസ്സുകൾ. പക്ഷികൾ, പ്രാണികൾ എന്നിവയും വിശിഷ്യാ ദോഷകരമാണ് എന്തെന്നാൽ അവ ബീജകോശങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ വിത്തുകൾ വഹിക്കുക മാത്രമല്ല ചെടിയുടെ കലകളിൽ കേടുപാടുകളും ഉണ്ടാക്കുന്നു. അരി, അരിച്ചോളം, ഗോതമ്പ്, വരക്, ട്രിറ്റിക്കേൽ അല്ലെങ്കിൽ ബാർലി മുതലായ ധാന്യവർഗ്ഗ വിളകളും ഈ രോഗാണുവിനാൽ ബാധിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. മറ്റു ചെടികളും ലക്ഷണങ്ങളൊന്നും ദൃശ്യമാക്കാതെ രോഗാണുക്കളെ വഹിച്ചേക്കാം, അങ്ങനെ ജീവകങ്ങളുടെ സ്രോതസ്സായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.