Uromyces phaseoli
കുമിൾ
ഇലകളുടെ അടിഭാഗത്ത് വെളുത്ത കുമിൾ വളർച്ചയുടെ അടയാളങ്ങൾക്ക് നീളെ, ചെറിയ വൃത്താകൃതിയിൽ ചുവന്ന തവിട്ട് നിറത്തോടെയുള്ള കുമിളകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതാണ് പ്രാരംഭ ലക്ഷണങ്ങൾ. ഈ കുമിളുകൾ ചെറിയ കൂട്ടങ്ങളായി കാണപ്പെടുകയും പിന്നീട് കൂടിച്ചേർന്ന് ഇലപത്രത്തിൻ്റെ വലിയൊരു ഭാഗത്ത് വ്യാപിക്കുന്നു. അതിനു പുറമേ, സീസണിൻ്റെ പിന്നീടുള്ള കാലത്ത് വരിവരിയായി ഇരുണ്ട തവിട്ട് ഭാഗങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. കനത്ത രോഗബാധ ഇലയുടെ മുകൾഭാഗത്തും ബാധിച്ചേക്കും, ഇത് ഇലകളെ കുമിളകൾ കൊണ്ട് പൊതിയും. ഇലകൾ ഉണങ്ങുകയും, ചുരുങ്ങുകയും പിന്നീട് വീഴുകയും ചെയ്യും. രോഗത്തിന്റെ ഈ ഘട്ടത്തിൽ ഇലഞെട്ടും, തണ്ടുകളും, വിത്തറകളും ബാധിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. കഠിനമായി ഇല പൊഴിയുന്നത് കടുത്ത വിളനാശത്തിന് കാരണമാകും.
രോഗം കണ്ടെത്തി കഴിഞ്ഞാൽ സാൽവിയ ഓഫീസിനാലിസ്, പോട്ടെന്റില്ല എറെക്റ്റ എന്നീ ചെടി സത്തുകൾ കുമിൾ വളർച്ചയ്ക്കെതിരെ സംരക്ഷണ നടപടി എന്ന നിലയിൽ മികച്ച ഫലം തരുന്നു.
ലഭ്യമെങ്കിൽ എപ്പോഴും ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം പ്രതിരോധ നടപടികളും ചേർന്ന സംയോജിത സമീപനം സ്വീകരിക്കുക. വൈകിയ ഘട്ടത്തിൽ ബാധിപ്പ് കണ്ടെത്തുകയാണെങ്കിൽ രാസ പരിചരണം ഫലപ്രദമായേക്കില്ല. കുമിൾനാശിനികൾ ആവശ്യമെങ്കിൽ മാങ്കോസെബ്, പ്രൊപികൊണസോൾ, കോപ്പർ അല്ലെങ്കിൽ സൾഫർ സംയുക്തങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഇലകളിൽ തളിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കാം (സാധാരണയായി ഒരു ലിറ്റർ വെള്ളത്തിൽ 3 ഗ്രാം). അണുബാധയുടെ ലക്ഷണം കണ്ട ഉടൻ തന്നെ പ്രയോഗിക്കുകയും അത് 15 ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുക.
മണ്ണിലുള്ള ചെടികളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിലോ അല്ലെങ്കിൽ ആതിഥ്യമേകിയേക്കാവുന്ന ഇതര വിളകളിലോ ആണ് രോഗാണുക്കൾ അതിജീവികുന്നത്. ബീജങ്ങള് മണ്ണിൽ നിന്ന് ചെടികളുടെ അടിഭാഗത്തുള്ള പഴയ ഇലകളിലേക്ക് തെറിക്കുമ്പോഴാണ് പ്രാഥമിക അണുബാധ ഉണ്ടാകുന്നത്. ദ്വിതീയ വ്യാപനം ചെടികളിൽ നിന്ന് ചെടികളിലേക്ക് കാറ്റുമൂലമാണ്. രോഗത്തിന്റെ തുടക്കത്തിനും വ്യാപനത്തിനും സഹായിക്കുന്നത് ഊഷ്മളമായ താപനിലയും (21 മുതൽ 26°C), രാത്രികാലങ്ങളിൽ കനത്ത മഞ്ഞുള്ള, ഈർപ്പമുള്ളതും മേഘാവൃതമായ കാലാവസ്ഥയും ഒന്നിച്ച് വരുന്നതുമാണ്.