സോയാബീൻ
സോയാബീനിലെ തവിട്ടുപ്പുള്ളി
Septoria glycines
കുമിൾ
ചുരുക്കത്തിൽ
- മുതിര്‍ന്ന ഇലകളില്‍ മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള അരികുകളോടെ ചുവപ്പ് കലര്‍ന്ന തവിട്ടുപ്പുള്ളികള്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.
- പുള്ളികള്‍ കൂടിച്ചേര്‍ന്ന് മഞ്ഞ വലയങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന വലിയ തവിട്ടു നിറത്തിലുള്ള ഭാഗങ്ങളായി മാറുന്നു.
- ഇല പൂര്‍ണ്ണമായും തുരുമ്പ് പിടിച്ച തവിട്ടു മുതല്‍ മഞ്ഞ നിറം വരെയായി അകാലത്തില്‍ കൊഴിയുന്നു.
കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്ന മറ്റ് വിളകൾ
സോയാബീൻ
ലക്ഷണങ്ങൾ
താഴ്ഭാഗത്തെ മുതിര്‍ന്ന ഇലകളിലാണ് പ്രാരംഭ ലക്ഷണങ്ങള്‍ സാധാരണയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. വളര്‍ച്ചാ കാലങ്ങളിലെ ഊഷ്മളവും മഴയുള്ളതുമായ കാലാവസ്ഥ ചെടികളിലെ ഇവയുടെ വളര്‍ച്ചയ്ക്ക് അനുകൂലമാണ്. ചെറിയ ക്രമരഹിതമായ ഇരുണ്ട തവിട്ടു പുള്ളികള്‍ ഇലയുടെ ഇരുപ്രതലത്തിലും വളരും, സാധാരണയായി ഒരു വശത്ത്. രോഗം പുരോഗമിക്കവേ, ഈ പുള്ളികള്‍ വളര്‍ന്ന് ഒരുമിച്ചു ചേർന്ന് മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള വലയങ്ങളോടുകൂടിയോ ഇല്ലാതെയോ, ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ക്രമരഹിതമായ തവിട്ടു ഭാഗങ്ങളായി മാറുന്നു, പലപ്പോഴും ഇലകളുടെ അരികിലോ സിരകളിലോ ആയിരിക്കും ആരംഭിക്കുന്നത്. പിന്നീട്, ഇല പൂര്‍ണ്ണമായും തുരുമ്പു നിറവും മഞ്ഞ നിറവുമായി പാകമാകാതെ കൊഴിയുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, കേടുപാടുകള്‍ വ്യാപകമായിരിക്കില്ല, മാത്രമല്ല വിരളമായി വിളവുനഷ്ടത്തിനും കാരണമാകുന്നു.
ശുപാർശകൾ
ജൈവ നിയന്ത്രണം
മഴയുള്ള കാലാവസ്ഥ നീണ്ടുനിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ, ബാസിലസ് സബ്റ്റിലിസ് അടങ്ങിയ ഉത്പന്നങ്ങള്‍ രോഗത്തിൻ്റെ ആദ്യഘട്ടങ്ങളില്‍ പ്രയോഗിക്കാം.
രാസ നിയന്ത്രണം
ലഭ്യമെങ്കിൽ എപ്പോഴും ജൈവ പരിചരണത്തോടൊപ്പം പ്രതിരോധ നടപടികളും ചേർന്ന സംയോജിത സമീപനം സ്വീകരിക്കുക. തവിട്ടുപ്പുള്ളി മൂലമുണ്ടാകുന്ന കേടുപാടുകള്‍ സാരമുള്ളതല്ല. അതിനാല്‍ കുമിള്‍നാശിനി ഉപയോഗിച്ചുള്ള പരിചരണങ്ങൾ സാധാരണയായി ശുപാര്‍ശ ചെയ്യാറില്ല. പ്രതിരോധ മാര്‍ഗ്ഗമെന്ന നിലയില്‍ വിത്ത് പരിചരണത്തിനായി കുമിള്‍നാശിനികള്‍ ഉപയോഗിക്കാം. മഴയുള്ള വര്‍ഷങ്ങളില്‍, അസോക്സിസ്ട്രോബിന്‍, ക്ലോറോതലോനില്‍, മന്‍കൊസേബ്, പൈറക്ലോസ്ട്രോബിന്‍ എണ്ണീ കുമിള്‍നാശിനികള്‍ ചെടിയുടെ തറനിരപ്പിനു മുകളിലുള്ള ഭാഗങ്ങളില്‍ പ്രയോഗിക്കാം (സാധാരണയായി ഒരു ലിറ്റർ വെള്ളത്തിൽ 2-2.5 ഗ്രാം).
അതിന് എന്താണ് കാരണം
സെപ്റ്റോറിയ ഗ്ലൈസിന്‍സ് എന്ന കുമിള്‍ ആണ് തവിട്ടുപ്പുള്ളി എന്ന ഇലകളെ ബാധിക്കുന്ന രോഗത്തിന് കാരണം, ഇവ ബാധിക്കപ്പെട്ട ചെടി അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ ശൈത്യകാലം അതിജീവിക്കുന്നു. വിത്തുകളിലൂടെ വ്യാപിക്കുന്ന രോഗം അല്ലാത്തതിനാൽ കാർഷിക സീസണിൻ്റെ മധ്യകാലം മുതലാണ് ഇത് കൂടുതൽ സാധാരണമാകുന്നത്. ഇലകളുടെ തുടര്‍ച്ചയായ നനവിന് അനുകൂലമായ സാഹചര്യങ്ങളില്‍ ഈ രോഗം വളരുന്നു. ദീര്‍ഘകാലം ഊഷ്മളവും, ഈര്‍പ്പമുള്ളതും മഴയുള്ളതുമായ കാലാവസ്ഥയും ഏകദേശം 25°C താപനിലയും ഇവയുടെ വളര്‍ച്ചയ്ക്ക് ഏറ്റവും ഉത്തമമാണ്. മഴത്തുള്ളികൾ തെറിക്കുമ്പോഴും കാറ്റുവീശുമ്പോഴും ബീജകോശങ്ങൾ താഴ്ഭാഗത്തെ ഇലകളിലേക്ക് പതിക്കുമ്പോൾ പ്രാഥമിക ബാധിപ്പ് ഉണ്ടാകുന്നു. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ, ചെടികൾ തമ്മിലുള്ള ദ്വിതീയ ബാധിപ്പും ഉണ്ടാകും. എന്നിരുന്നാലും, രോഗബാധ പ്രാഥമികമായി താഴ്ഭാഗത്തെ ഇലകളിൽ കാണപ്പെടുന്നു, മാത്രമല്ല ഊഷ്മളവും വരണ്ടതുമായ കാലാവസ്ഥാ സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഇത് വിരളമായി മുകൾഭാഗത്തെ ഇലപ്പടർപ്പുകളിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു. സാധാരണയായി ഇത് വിളവിനെ അധികം ബാധിക്കുന്നില്ല.
പ്രതിരോധ നടപടികൾ
- ലഭ്യമെങ്കിൽ, സഹനശക്തിയുള്ള ഇനങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുക.
- വിളവെടുപ്പിനു ശേഷം ഉഴുതുമറിച്ച് ചെടി അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ മണ്ണിനടിയിലാക്കുക.
- ചോളം, ഗോതമ്പ്, മറ്റ് ധാന്യങ്ങൾ, ആൽഫാൽഫാ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് വിള പരിക്രമം ആസൂത്രണം ചെയ്യുക.
പങ്കുവെയ്ക്കുക
പ്ലാൻ്റിക്സ് ഡൗൺലോഡ് ചെയ്യുക
