Uromyces appendiculatus
കുമിൾ
ആദ്യ ലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത്, ചെറിയ തവിട്ടു മുതൽ മഞ്ഞ കുമിളകൾ അത് പ്രായമായ ഇലകളിലെ പുറംതൊലിയെ പൊട്ടിക്കുന്നതാണ്. ഇത് പ്രധാനമായും അടിവശത്താണ്. സമയം പോകുമ്പോള് അവ മഞ്ഞ മഞ്ഞ വലയത്താല് ചുറ്റപ്പെടുകയും കൂടുതൽ ഇരുണ്ടതായി മാറുകയും ചെയ്തേക്കാം. അതേപോലെ നീളമുള്ള കുമിളകൾ ഇലയുടെ തണ്ടിലും, കാണ്ഡത്തിലും, കായകളിലും ഉണ്ടാകാം.ഇലകൾ മഞ്ഞളിച്ച് ഉണങ്ങി നേരത്തേ തന്നെ കൊഴിഞ്ഞു പോയേക്കാം. ഇലവീഴ്ചയെ പിൻതുടർന്നുള്ള പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ വിളവിലും ഉണ്ടാകാം. പയറിലെ പൂപ്പൽ ഇളം ചെടികളെ ഇല്ലാതാക്കിയേക്കാം. പ്രായമെത്തിയ ചെടികളിൽ കുമിള് വളരെ ചെറിയ സ്വാധീനമേ വിളവിലുണ്ടാക്കൂ.
ബാസില്ലസ് സബ്റ്റിലിസ്, ആർത്രോബാക്ടർ പിന്നെ സ്ട്രെപ്റ്റോമൈസിസ് ഇനങ്ങൾ അടിസ്ഥാനമായുള്ള ജൈവ കീടനാശിനികൾക്ക് രോഗത്തിന്റെ വ്യാപനം തടയുന്നതിൽ തെളിയിക്കപ്പെട്ട സ്വാധീനമുണ്ട്.
ലഭ്യമെങ്കിൽ എല്ലായ്പ്പോഴും ജൈവ ചികിത്സകള്ക്കൊപ്പമുള്ള പ്രതിരോധ നടപടികളുടെ ഒരു സംയോജിത സമീപനം പരിഗണിക്കുക. ട്രൈയാസോൾ, സ്ട്രോബില്യൂറിൻ കുമിൾനാശിനികൾ എന്നിവ പയര് പൂപ്പലിനെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിൽ ഉറപ്പുള്ള ഫലങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു.
കുമിൾ യൂറോമൈസസ് അപ്പെൻഡികുലേറ്റസ് മണ്ണിലെ ചെടിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിലാണ് ശൈത്യം പിന്നിടുന്നത്. ഇത് ഒരു നിർബന്ധിത പരാദമാണ്. അതിനർത്ഥം അവയ്ക്ക് ജീവിക്കാൻ സസ്യകോശകലകൾ വേണമെന്നാണ്. ആദ്യത്തെ രോഗബാധ ഉണ്ടാകുന്നത് അവയുടെ ജീവകണങ്ങൾ വായുവിലൂടെ, വെള്ളത്തിലൂടെ അല്ലെങ്കിൽ കീടങ്ങളിലൂടെ ചെടികളിലെത്തുമ്പോഴാണ്. കൂടിയ ഈർപ്പത്തിലും അധികമായ ചൂടിലും കുമിൾ പുഷ്ടിപ്പെടും. ഈ അവസരങ്ങളിൽ ജീവകണങ്ങൾ വളരെ പെട്ടെന്ന് വ്യാപിക്കും. നീണ്ടു നില്ക്കുന്ന ഉഷ്ണകാലത്തും, ഈർപ്പമേറിയ കാലാവസ്ഥയിലും രോഗം വളരെ ഗുരുതരമായിരിക്കും.