സംരക്ഷണം
മണ്ണിന്റെ നീർവാർച്ച പ്രധാനമാണ്, മണ്ണിൻ്റെ സ്വഭാവമനുസരിച്ച് ആവശ്യമെങ്കിൽ നിലത്തുനിന്നും കുറച്ചു ഉയര്ത്തിയുണ്ടാക്കിയ മൺതട്ടുകളിൽ നടാം. ആഴത്തിൽ ഉഴുതു മറിച്ച് നിലമൊരുക്കാം. ശൈത്യകാലം കടന്നു പോയതിനു ശേഷം തൈകൾ പറിച്ചുനട്ടാണ് മുളക് വളർത്തുന്നത്. നല്ലതുപോലെ വളരുന്നതിനും രോഗവിമുക്തമായ ചെടികൾ ലഭിക്കുന്നതിനും പേരെടുത്ത നഴ്സറികളിൽ നിന്നും തൈകൾ ശേഖരിക്കുന്നതാണ് അഭികാമ്യം. കാറ്റുമൂലം നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ, മധുരച്ചോളം, പുൽച്ചോളം മുതലായ കാറ്റിനെ തടുക്കുന്ന ചെടികൾ നിരയായി വളർത്തണം. നടുന്നതിന് കുറഞ്ഞത് നാലാഴ്ചകൾക്കു മുൻപേ പക്ഷി അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വളമോ കമ്പോസ്റ്റോ മണ്ണിൽ പ്രയോഗിക്കുന്നത് ശുപാർശ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
മണ്ണ്
മുളകുകൾ വിവിധ തരത്തിലുള്ള മണ്ണുകളിൽ വളർത്താമെങ്കിലും ആഴമുള്ള, നല്ല നീർവാർച്ചയുള്ള എക്കൽമണ്ണാണ് മികച്ചത്. മണ്ണിന്റെ പി എച്ച് നില 5.5-7.0 എന്ന നിലവാരത്തിലായിരിക്കണം. ഇവയ്ക്ക് ശക്തിയുള്ള ആഴമേറിയ (> 1 മീറ്റർ) തായ് വേരുകൾ ഉണ്ടാകും. ശരിയായ നീർവാർച്ചയ്ക്ക് സഹായകമാകും എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് ഒരേ അളവിൽ ചരിവുള്ള പ്രദേശമാണ് അഭികാമ്യം, പക്ഷേ ഇത് അത്യാവശ്യമല്ല. കൃഷിയിടത്തിലെ ഉയർച്ചതാഴ്ചകൾ വെള്ളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നതിന് കാരണമാകും.
കാലാവസ്ഥ
സൂര്യതാപം ലഭിക്കുന്ന ഊഷ്മളമായ എക്കൽ മണ്ണാണ് മുളകുകൾക്ക് വളരാൻ അനുയോജ്യം. ഈർപ്പമുള്ള എന്നാൽ വെള്ളം കെട്ടിക്കിടക്കാത്ത 21മുതൽ 29 °C വരെയുള്ള താപനിലയാണ് അഭിലഷണീയം. നനവ് കൂടിയ മണ്ണുകൾ, തൈചെടികളുടെ "വളർച്ച നാശം" സംഭവിക്കാനും, ബീജാങ്കുരണ നിരക്ക് കുറയാനും കാരണമാകും. 12 °C വരെയുള്ള താഴ്ന്ന താപനിലയിലും ചെടികൾ സഹിഷ്ണുത കാണിക്കും (അഭിലഷണീയമല്ല) അതുപോലെ മഞ്ഞിനോട് ഈ ചെടികൾ വിപരീതമായി പ്രതികരിക്കും. മുളകുകളുടെ പൂവിടൽ പകൽ സമയത്തിന്റെ നീളവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പൂക്കൾ സ്വപരാഗണം നടത്തുന്നവയാണ്. എന്തായാലും, വളരെ കൂടിയ താപനിലയിൽ (33 മുതൽ 38 °C വരെ) പരാഗരേണുക്കൾക്ക് ജീവനസാമർഥ്യം നഷ്ടമാകും, അതുപോലെ പൂക്കളിൽ പരാഗണം നടക്കാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കുറയും.